ÜNİVERSİTE KAMPÜS YERLEŞKELERİNDE ORTAK KULLANIM MEKÂNLARININ İNCELENMESİ: SELÇUK ÜNİVERSİTESİ ALEADDİN KEYKUBAT KAMPÜSÜ ÖRNEĞİ

Öz

Bu çalışma üniversite kampüslerinin gelişim sürecini, yerleşim sistemlerini ve günümüzde
üniversitelerin en gerekli fiziksel elemanlarından birisi olan ancak birçok üniversitede eksikliği görülen
üniversitedeki tüm kurumların personeli ile öğrencilerin bir araya gelip fikir alışverişinde bulunacakları
ortak kullanım mekânlarının planlama kriterlerini ele alarak, yaşanılan çevrenin iyileştirilmesi amacıyla
seçilen örneklem alanı olan Selçuk Üniversitesi Alâeddin Keykubat kampüsünün ortak kullanım
mekânlarını değerlendirilmeyi ve kampüsün fiziksel gelişimine katkıda bulunabilecek sonuçlar ortaya
koymayı amaçlamaktadır.
Çalışmanın birinci bölümü üniversite kavramının ve üniversitelerde kampüs kavramının
tanımlanmasına ayrılmıştır. İkinci bölümde, üniversite kampüsleri yerleşim sistemleri ve ortak kullanım
mekânları ele alınmıştır. Çalışmanın üçüncü bölümünde, örneklem alanı olarak seçilen Selçuk
Üniversitesi Alâeddin Keykubat Kampüsü incelenerek ortak kullanım mekânları açıklanan planlama
kriterlerine göre değerlendirilmiştir.
Değerlendirme bölümünde elde edilen sonuçlara göre yaygın tip yerleşim sistemine göre
tasarlanan Alâeddin Keykubat Kampüsü’nde eğitim ve temel ihtiyaçlara yönelik ortak kullanım
mekânları genel olarak olumlu olarak değerlendirilmiştir. Ancak rekreasyonel amaçlı ortak kullanım
mekânlarının planlanmalarında yerleşim sisteminin de özelliklerine bağlı olarak konum, yıl boyu
kullanım ve kampüs yerleşkesi içindeki dağılımı ile ilgili olumsuz noktalar tespit edilmiştir. Gelecekte
kampüsün gelişimine katkıda bulunması amacıyla yapılacak öneriler kampüs içinde farklı noktalarda
rekreasyonel alanların tasarlanması ve bu alanların yıl boyu kullanım şartlarının sağlanması noktasında
olacaktır.