ELASTÝK ZEMÝNE OTURAN KÝRÝÞLERÝN TAÞIMA MATRÝSÝ
YÖNTEMÝ ÝLE BÝRÝNCÝ VE ÝKÝNCÝ MERTEBE STATÝK VE STABÝLÝTE ANALÝZÝ
Kanat Burak BOZDOÐAN,
Alper SEZER ve Pelin AKLIK
Ege Ünv. Müh Fak. Ýnþaat Müh.
Böl.
kanat@eng.ege.edu.tr, asezer@bornova.ege.edu.tr,
pelinaklik@mynet.com
Makalenin
Geliþ Tarihi: 27.02.2004
ÖZET :Bu çalýþmada
elastik zemine oturan kiriþlerin birinci ve ikinci mertebe statik analizi için
taþýma matrisi yöntemini temel alan bir yöntem sunulmuþtur. Elastik zemine
oturan kiriþlerin yük altýndaki davranýþýnýn Winkler hipotezine uyduðu kabulü
yapýlmýþtýr. Çalýþmanýn sonunda sunulan yaklaþýmýn matris-deplasman yöntemine
yakýnsaklýðýný araþtýrmak üzere literatürden alýnan iki adet örnek sunulmuþtur.
Anahtar
kelimeler: Taþýma
matrisi, Winkler hipotezi, elastik zemine oturan kiriþ.
First and
Second Order Static and Stability Analysis of Beams on Elastic Foundations Using
Transfer Matrix Method
ABSTRACT: In this study,
a method based on transfer matrix method for the first and second order statical
analysis of beams on elastic foundations is presented. It is assumed that the
behavior of beams under loading is in agreement with the Winkler hypothesis. At
the end of the study, two examples quoted from the literature are presented in
order to investigate the advantage of the method to matrix-displacement method.
Key words: Transfer matrix, Winkler hypothesis, beams on elastic foundations.
GÝRÝÞ
Elastik zemine
oturan kiriþlerin statik ve dinamik hesabýna yönelik olarak literatürde birçok
çalýþma mevcuttur. Bunlardan konunun baþlýca eserlerinden birisi Hetenyi’nin
kitabý hiç þüphesiz ki en baþta gelmektedir (Hetenyi, 1946). Ülkemizde de bu konuda
özellikle Çatal ve Alku (1996), Gülkan
ve Alemdar (1994) ve Keskinel ve Kumbasar (1976)’ýn çalýþmalarý dikkate
deðerdir. Sözü edilen çalýþmalarda sonlu elemanlar yöntemi ve sonlu farklar
yöntemi kullanýlmýþtýr. Bu çalýþmada ise elastik zemine oturan kiriþlerin
birinci ve ikinci mertebe statik hesabý için taþýma matrisi yöntemine dayanan
bir yaklaþým sunulmuþtur. Çalýþmada, taþýma matrislerinin elde edilmesinde;
a) Malzemenin lineer-elastik olduðu,
b) Zeminin yük altýndaki davranýþýnýn
Winkler hipotezine uyduðu
kabulleri yapýlmýþtýr.
Aþaðýda
sýrasýyla birinci ve ikinci mertebe taþýma matrislerinin elde edilmesinde
izlenen yol sunulmuþtur.
BÝRÝNCÝ MERTEBE TAÞIMA MATRÝSÝ
Bir kiriþ
elemanýnýn elastik bir ortamda sürekli olarak mesnetlenmesi halinde elemanýn
elastik eðrisine ait diferansiyel denklem aþaðýdaki gibi verilmektedir :
Þekil
1. Elastik zemine oturan kiriþ üzerinde yayýlý yük.
Figure 1.
Distributed load over elastic soil.
(1)
Burada,
EI :Kiriþ
elemanýnýn eðilme rijitliðini,
y :Kiriþin
elastik eðri fonksiyonunu,
z :Kiriþ
üzerindeki bir noktanýn baþlangýca olan uzaklýðýný,
q(z) :Kiriþ
üzerindeki yayýlý yük fonksiyonunu göstermektedir (Þekil 1).
Burada k,
elastik zemine oturan b geniþlikli kiriþin altýndaki zeminin yatak katsayýsýný
göstermektedir. Böylece (1) nolu diferansiyel denklem, q(z)=0 durumunda,
(2)
þeklinde dördüncü mertebeden homojen bir adi diferansiyel denklem elde edilir. (2) nolu diferansiyel denklemin çözümü
(3)
þeklindedir. Burada,
(4)
þeklinde verilen bir sabiti göstermektedir. (2) nolu elastik eðri ifadesinden yararlanýlarak sýrasýyla dönme, moment ve kesme kuvveti ifadeleri aþaðýdaki gibi elde edilirler
(5)
(6)
(7)
Yukarýdaki (3), (5), (6) ve (7)
ifadelerinde yer alan þekil deðiþtirme, dönme, moment ve kesme kuvveti
ifadeleri matris formda aþaðýdaki gibi yazýlabilir:
(8)
Burada A1 matrisinin
elemanlarý sýrasýyla,
olarak yazýlabilir. Kiriþ elemanýnýn baþlangýç noktasý için (8) nolu eþitlik,
(9)
þeklinde yazýlýr. Burada A1(z=0)’ýn elemanlarý,
þeklindedir. Buradan (9) nolu
baðýntýda yer alan katsayýlar vektörü çekilirse,
(10)
elde edilir. Bu ifade (8) nolu ifadede yerine yerleþtirilirse,
(11)
elde edilir. Burada yer alan Ti= ifadesi i nolu kiriþ parçasý için birinci mertebe taþýma matrisidir.
STABÝLÝTE TAÞIMA MATRÝSÝNÝN ELDE EDÝLMESÝ
Bu çalýþmada
sunulan yöntem ile elastik zemine oturan kiriþlerin stabilite analizi için
kullanýlacak stabilite taþýma matrisi, önceki bölümde açýklananlara benzer
olarak elde edilebilir. Yukarýda yapýlan iþlemlere eksenel normal kuvvet de
ilave edilirse, ikinci mertebe etkiler de iþlemlere dahil edilmiþ olunur. Bu
durumda (2) nolu diferansiyel denklem kiriþ parçasý boyunca sabit olan N
eksenel normal kuvvetin de dikkate alýnmasýyla,
(12)
halini alýr. Burada N çekme durumunda
pozitif, basýnç durumunda b,negatif iþaret alýr. (12) nolu diferansiyel
denklem, N’in iþareti dikkate alýnarak
(13)
þeklinde yazýlabilir. Böylece (13)
nolu karakteristik denklemden yararlanýlarak (12) nolu diferansiyel denkleminin
çözümü,
(14)
olur. Burada D1, D2,
D3 ve D4 sýrasýyla (13) nolu karakteristik denklemin
kökleridir. (14) nolu þekil deðiþtirme fonksiyonundan yararlanarak birinci
mertebe taþýma matrisinin elde edilmesine benzer þekilde, sýrasýyla dönme,
moment ve kesme kuvveti deðerleri aþaðýdaki gibi elde edilebilir:
(15)
(16)
(17)
(14), (15), (16) ve (17) nolu ifadeler, matris formunda aþaðýdaki gibi yazýlabilir:
(18)
Burada A matrisinin elemanlarý sýrasýyla,
olarak yazýlabilir. Kiriþ elemanýnýn baþlangýç noktasý için (18) nolu eþitlik,
(19)
þeklinde yazýlýr. Burada A2(z=0)’ýn elemanlarý,
olur. Buradan (19) nolu baðýntýda yer
alan katsayýlar vektörü çekilirse,
(20)
elde edilir. Bu ifade (18) nolu ifadede yerine yerleþtirilirse,
(21)
elde edilir. Burada yer alan çarpýmý i nolu kiriþ için stabilite taþýma matrisidir ve
(22)
þeklinde gösterilir.
DÜÞEY
YÜKLER ETKÝSÝNDE STATÝK ANALÝZ
Önceki bölümde
elde edilen birinci ve ikinci mertebe stabilite taþýma matrisleri kullanýlarak
elastik zemine oturan kiriþlerin düþey yükler etkisindeki statik analiz
prosedürü aþaðýda açýklanmýþtýr. Ardýþýk kiriþ parçalarý arasýndaki baðlantýyý
saðlayan Ti ( TIi , TIIi)
eleman taþýma matrisi ile deplasmanlar ve uç kuvvetleri arasýndaki iliþki,
(23)
denklemi ile
saðlanabilir. Buradaki Fi, i nolu kiriþ parçasýnýn bitiþ ucundaki
düþey dýþ yükü kapsar ve
(24)
vektörü ile
tarif edilebilir. (23) numaralý denklem her bir eleman için yazýlýp ardýþýk
olarak uygulanýrsa, elastik zemine oturan kiriþin baþlangýç ile bitiþ ucu
arasýnda aþaðýda verilen iliþki elde
edilebilir.
(25)
Bu denklemde; n, eleman sayýsý, k ve s ise sýrasý ile baþtan itibaren s+1 ve s inci elemanlardýr.
ve (26)
Gerekli kýsaltmalar
yapýlýrsa,
(27)
elde edilir.
(27) denkleminden, sýnýr þartlarý dikkate alýnarak bilinmeyenler elde edilir. Sýnýr
þartlarý yardýmýyla baþlangýçta bilinmeyen olan deplasman,dönme,kesme kuvveti
veya moment deðerleri (23) ifadesinde yerlerine yazýlýrsa, her bir düðüm
noktasýndaki bilinmeyenler ( yi, qi, Mi,
Vi ) tayin edilebilir.
KRÝTÝK BURKULMA YÜKÜNÜN TAYÝNÝ
Aþaðýda,
elastik zemine oturan kiriþlerin kritik burkulma yükünün önceki bölümde
verilen (21) baðýntýsý yardýmýyla nasýl
bulunacaðý açýklanmýþtýr. Buna göre, elastik zemine oturan kiriþin baþlangýç ve
son noktalarý arasýndaki iliþki stabilite durumunda aþaðýdaki gibi yazýlabilir
(28)
Yukarýdaki
denklemde kabul edilirse,
denklemin sýnýr þartlarýný hesaba katarak nontrivial çözümünü saðlayan en küçük
N deðeri sistemin kritik burkulma yükünü vermektedir.
BÝLGÝSAYAR
PROGRAMININ AKIÞ DÝYAGRAMI
Aþaðýda
bu çalýþmada sunulan yöntemin sayýsal uygulamalarý için geliþtirilen bilgisayar
programýnýn akýþ diyagramý verilmiþtir. Bu çalýþmada sunulan programýn
hazýrlanmasýnda MATLAB 6.5 paket programý kullanýlmýþtýr.
ÖRNEKLER
Bu çalýþmada
sunulan yöntemin yaklaþýklýðýný göstermek üzere Literatürden alýnan iki sayýsal
örnek çözülmüþtür. Literatürden alýnan örnekler ve kýyaslama sonuçlarý aþaðýda
verilmiþtir.
Sayýsal Örnek 1
Referans (Gülkan ve Alemdar, 1994)’den alýnan örnekte Þekil 3’de görülen elastik zemine oturan kiriþin kesit ve malzeme özellikleri aþaðýda verilmiþtir.
K = 14 N/mm2 ,
E = 200000 N/mm2
I = 36900000 mm4
Söz
konusu referansta verilen örnek, bu çalýþmada sunulan yöntemle de çözülmüþ ve
sonuçlar karþýlaþtýrýlmýþtýr.
Çözüm
aþaðýda aþamalý olarak ele alýnmýþtýr. Öncelikle, her eleman için (8) nolu
baðýntýda yer alan A1, (9) nolu baðýntýda yer alan A0 ve
(11) nolu baðýntýda yer alan T taþýma matrisleri program dahilinde
oluþturulmuþtur.
Þekil
2. Yöntemin bilgisayar programýna
ait akýþ þemasý.
Figure 2.
Computer program flow chart of the method.
Þekil 3. Sayýsal
örnek 1.
Figure 3. Numerical sample 1.
(1) ve (4) nolu elemanlar için;
β=0.8299,
A =
106
A0 = 104
T= 105
(2) ve (3) nolu elemanlar için,
β=0.8299,
A = 104
A0 = 104
T = 104
(1) nolu düðüm noktasýndaki
bilinmeyenlerle (2) nolu düðüm noktasýnýn sol ucu bilinmeyenler arasýndaki iliþki, aþaðýdaki
gibi yazýlabilir:
(29)
(2) nolu düðüm noktasýnýn sað ucu için, (2) nolu düðüm noktasýndaki kuvvet dikkate alýnýrsa, bu durumda, aþaðýdaki ifade yazýlabilir:
(30)
(2) nolu elemana ait taþýma
matrisinden yararlanýlarak aþaðýdaki baðýntýyla (3) nolu düðüm noktasýnýn
soluna aþaðýdaki baðýntýyla geçilebilir:
(31)
2 elemanýnýn saðýna ait vektör yerine (30) nolu baðýntýdaki eþiti yazýlýrsa,
(32)
Ýþlemler bundan sonra da diðer elemanlar için benzer þekilde yapýlýrsa, (1) nolu düðüm noktasýyla (5) nolu düðüm noktasý arasýndaki iliþki aþaðýdaki þekilde yazýlabilir:
(33)
(33) nolu denklemde sisteme ait sýnýr þartlarýna M1=V1=M5=V5=0 yazýlýrsa,
(34)
elde edilir. (34) nolu denklemde gerekli indirgemeler yapýlýrsa,
(35)
elde edilir. Buradan, y1 = -0.0000707 ve θ1 = 0.0001597 dir. Bu deðerler (30) nolu denklemde yerine yerleþtirilirse,
(36)
y2(sað) = -0.0063 m. , θ2(sað) = -0.0022, M2(sað) = 36.9274 kNm ve V2(sað) = -86.5916 kN deðerleri bulunabilir. Bunlar (31) nolu baðýntýda yerine yerleþtirilirse,
(37)
Buradan y3(sol) = -0.0079 m., θ3(sol) = 0, M3(sol) = 30.4291 kNm ve V3(sol)=-84.7648 kN elde edilebilir. Elde edilen sonuçlarýn Gülkan ve Alamdar (1994)’de verilen deðerler ile karþýlaþtýrýlmasý Tablo 1’de verilmiþtir.
Tablo 1. Referanstan
(Gülkan ve Alemdar,1994) alýnan örnek ve bu çalýþmada elde sonuçlarýn
karþýlaþtýrýlmasý
Table 1. Comparison of example in referance (Gülkan and Alemdar,1994)
and the obtained values in this study
Bilinmeyenler |
Referans 2 (4 eleman ) |
Bu çalýþma (4 eleman) |
Göreceli Hata (%) |
A noktasýndaki
deplasman (mm.) |
7.8573 |
7.9000 |
0.54 |
A
noktasýndaki moment (kNm.) |
30.525 |
30.429 |
-0.31 |
Sayýsal Örnek 2
Gülkan ve Alemdar (1994)’den alýnan ve Þekil 3’de kesiti görülen elastik zemine oturan kiriþin kesit ve malzeme özellikleri aþaðýda verilmiþtir.
K = 600 kN/m2 EI = 180 kN/m2 L = 2 m.
Verilen örneðe ait kritik burkulma yükü, referans (Gülkan ve Alemdar,1994)’de sonlu elemanlar yöntemiyle 2, 4, 6 ve 8 parçalý olarak çözülmüþtür. Bu çalýþmada sunulan yöntemle yapýlan çözümde ise, sistem iki parçalý olarak çözülmüþ ve bunun sonucunda iki parçalý çözümün referans (Gülkan ve Alemdar, 1994)’de yapýlan 8 parçalý sonuca çok yakýn sonuç verdiði görülmüþtür. Aþaðýda sonuçlar bir tablo halinde sunulmuþtur.
Þekil 4. Sayýsal
örnek 2.
Figure 4. Numerical sample 2.
Tablo 2.
Referanstan [Gülkan ve Alemdar,1994]’ten alýnan örnek ve bu çalýþmada elde
sonuçlarýn karþýlaþtýrýlmasý.
Table 2. Comparison of example in referance [Gülkan and Alemdar,1994]
and the obtained values in this study.
Bilinmeyenler |
Referans 1 (8 eleman) |
Bu çalýþma (2 eleman) |
Göreceli Hata (%) |
Kritik
burkulma yükü (kN) |
343.77 |
343.69 |
-0.023 |
Yapýlan
çözümde, önce her elemana ait ikinci mertebe stabilite taþýma matrisleri (18),
(19) ve (21) nolu baðýntýlarla hesaplanýr. Baðýntýlardan de görüldüðü gibi,
taþýma matrisleri P eksenel kuvvetin bir fonksiyonudur. Göz önüne alýnan
kiriþte önce, baþlangýç ve bitiþ noktasý arasýndaki iliþki, P’nin bir
fonksiyonu olarak yazýlýr. Daha sonra, yazýlan bu eþitlikte, göz önüne alýnan
sisteme ait sýnýr þartlarý olan ankastre uçta deplasman ve dönmenin sýfýr
olmasý dikkate alýnýrsa, nontrivial çözümü veren bir baðýntý elde edilir.
Buradan bu baðýntýyý saðlayan en küçük P deðeri sistemin kritik burkulma yükünü
verecektir. Tablo 2’de referans (Gülkan ve Alemdar, 1994)’de verilen ve bu
çalýþmada elde edilen sonuçlar karþýlaþtýrýlmýþtýr.Sayýsal Örnek 3
Çatal ve Alku (1996)’dan alýnan ve Þekil 5’de kesiti görülen elastik zemine oturan kiriþin kesit ve malzeme özellikleri aþaðýda verilmiþtir.
K = 1.108
N/m2, EI = 1.109
kN/m2, L = 6 m.
Verilen örneðe ait 1 nolu düðüm noktasýndaki deplasman ve 2 nolu düðüm noktasýndaki moment deðerleri bu çalýþmada sunulan taþýma matrisi yöntemiyle çözülmüþtür. Bu çalýþmada sunulan yöntemle yapýlan çözümde, sistem iki parçalý olarak çözülmüþ ve bunun sonucunda iki parçalý çözümün referans (Çatal ve Alku, 1996)’da yapýlan 2 parçalý sonuca çok yakýn sonuç verdiði görülmüþtür. Aþaðýda sonuçlar bir tablo halinde sunulmuþtur.
100.104N 100.104N 25.104N 25.104N 3 k 2 1 3m j 3m
Þekil 5.
Sayýsal örnek 3.
Figure 5. Numerical sample 3.
Tablo
3. Referanstan [Çatal ve Alku,1996] alýnan ve bu çalýþmada elde sonuçlarýn
karþýlaþtýrýlmasý.
Table 3.
Comparison of first example in referance [Çatal and Alku,1996] and the obtained
values in this study.
Bilinmeyenler |
Referans 1 (2 eleman ) |
Bu çalýþma (2 eleman) |
Göreceli Hata (%) |
1
noktasýndaki deplasman (mm.) |
6.22 |
6.2 |
-0.32 |
2
noktasýndaki moment (Nm.) |
115.19*104 |
114.03*104 |
-1 |
SONUÇ
Bu çalýþmada,
elastik zemine oturan kiriþlerin statik ve stabilite analizi için taþýma
matrisi yöntemini esas alan bir yaklaþým sunulmuþtur. Yaklaþým, sonlu elemanlar
yöntemine göre daha kýsa sürede programlanabilmektedir. Çalýþmanýn sonunda,
literatürden alýnan örneklerin çözümünden sunulan yaklaþýmýn yeterli doðrulukta
olduðu görülmüþtür. Elde edilen sonuçlara dayanarak, sunulan yöntemin gerek ön
boyutlandýrma aþamasýnda, gerekse kesin hesap aþamasýnda güvenle
kullanýlabileceðine inanýlmaktadýr.
KAYNAKLAR
Çatal,
H.H. ve Alku, S., 1996, Elastik Zemine Oturan Çubuðun Ýkinci Mertebe Rijitlik
Matrisinin Hesabý, Türk Mühendislik ve Çevre Bilimleri Dergisi, TÜBÝTAK, 20,
195-201.
Gülkan,
P. ve Alemdar, B.M., 1994, Elastik zemine oturan kiriþler için sonlu elemanlar,
Yapý Mekaniði Semineri 94’, Dumlupýnar Üniversitesi, No. 2.
Hanselman
D. ve Littlefield B., 1996, Mastering
MATLAB, Prentice-Hall, New Jersey, 542 s.
Hetenyi,
M., 1946, Beams on Elastic Foundations, University of Michigan
Press, Michigan, 255 s.
Keskinel,
F. ve Kumbasar, N., 1976, Sürekli Temeller ve Dönel Kabuklar, Ý.T.Ü. Matbaasý,
Ýstanbul, 260 s.
Madde Ölçümleri
Metrics powered by PLOS ALM
Refback'ler
- Åžu halde refbacks yoktur.
Telif Hakkı (c)
Tarayan Veri Tabanları