ORTA ANADOLU KAPALI HAVZASI’ NDA YILLIK ORTALAMA AKIMLARIN STOKASTÝK MODELLEMESÝ

ORTA ANADOLU KAPALI HAVZASININ YILLIK ORTALAMA AKIMLARININ

 STOKASTÝK MODELLEMESÝ

 

Meral BÜYÜKYILDIZ

S. Ü. Müh. Mim. Fakültesi, Ýnþaat Mühendisliði Bölümü, KONYA

 

Makalenin Geliþ Tarihi: 06.04.2004

 

 

ÖZET: Bu çalýþmada, Orta Anadolu Kapalý Havzasý’nda EÝE tarafýndan iþletilen 1611, 1612 ve 1622 numaralý akým gözlem istasyonlarýnda ölçülen yýllýk ortalama akýmlarýn stokastik modelleri kurulmuþtur. Ýstasyonlara ait yýllýk ortalama akýmlarýn otoregressif (AR) ve otoregressif hareketli ortalama (ARMA) modellerinin metodolojisi verilerek matematiksel ifadeleri elde edilmiþtir. Korelogram ve kýsmi korelogramlarýn incelenmesi neticesinde muhtemel otoregressif (AR) ve otoregressif hareketli ortalama (ARMA) model tipi hakkýnda bir ön deðerlendirme yapýlmýþtýr. Yapýlan analizler sonucunda incelenen akým gözlem istasyonlarýna ait yýllýk ortalama akým serileri için her üç istasyonda da en uygun otoregressif modelin AR(1), 1611 ve 1612 numaralý istasyonlarda en uygun otoregressif hareketli ortalama modelin ARMA(1,1), 1622 numaralý istasyonda ise ARMA(2,1) olduðu tespit edilmiþtir. Daha sonra kurulan modeller kullanýlarak her bir istasyonun gözlem periyodu ile ayný N uzunluðuna sahip 50’þer adet sentetik seri üretilmiþtir. Bu sentetik serilerin istatistiksel karakteristikleri (ortalama, standart sapma, çarpýklýk katsayýsý, korelogram gibi) hesaplanmýþ ve bunlar tarihi (orijinal) serinin istatistiksel karakteristikleri ile kýyaslanmýþtýr. Sonuç olarak; her üç istasyonda da kurulan stokastik modellerin tarihi serilere ait istatistiksel karakteristikleri muhafaza ettiði gözlenmiþtir.

 

Anahtar kelimeler: Akým, otoregressif model, korelogram, kýsmi korelogram, stokastik

 

 

Stochastic Modeling of Annual Mean  Streamflows in Central Anatolia Closed Basin

 

ABSTRACT: In this study, stochastic models were determined for annual mean streamflows of gauging stations operated by EIE and numbered as 1611, 1612 and 1622 in Central Anatolia Closed Basin.For these stations, mathematical expressions were obtained by using the methods of analyses of autoregressive (AR) models and autoregressive moving average (ARMA) models for annual streamflow data. A preliminary study about possible AR and ARMA model types was made after examining the correlograms and partial correlograms. In conclusion, the AR(1) model was found to be suitable for annual mean streamflow series of the selected gauging stations. The best ARMA(p,q) model was also found as ARMA(1,1) model for stations 1611, 1612 and ARMA(2,1) model for station 1622. Then 50 synthetic series having the same N length period were generated for each gauging station by using the developed models. Statistical characteristics (mean, standard deviation, skewness coefficient, correlogram) of these synthetic series were calculated and compared with the statistical charasteristics of the historical (original) series. Consequently, it was observed that stochastic models established for the gauging stations of 1611, 1612 and 1622, preserved the statistical characteristics of the historical series.

 

Key words: Streamflow, autoregressive model, correlogram, partial correlogram, stochastic

 

 


GÝRÝÞ ve LÝTERATÜR ARAÞTIRMASI

 

Sürekli olarak artan dünya nüfusuna paralel olarak suya olan ihtiyaç da önemli bir artýþ göstermektedir. Bu durum su ve su kaynaklarýnýn önemini gün geçtikçe daha çok artýrmaktadýr. Nehirler de en önemli doðal su kaynaklarýdýr. Bu yüzden nehirlerin rasyonel kullanýmý bilimsel araþtýrmalarýn temel konularý arasýndadýr. Belirli bir zamanda, bir nehirdeki akýmýn tam olarak büyüklüðünü tahmin etmek hemen hemen imkansýz ya da çok zordur. Ülkenin su kaynaklarýnýn miktar ve kalite olarak potansiyelinin belirlenmesinde, su kaynaklarý yönetimi stratejilerinin ortaya konulmasýnda, su kaynaklarý projelerinin planlama, tasarým, inþaat ve iþletilmesinde büyük önem taþýyan hidrolojik çalýþmalar günümüzde su kaynaklarý mühendisliðinin temelini oluþturmaktadýr. Su kaynaklarýný geliþtirme çalýþmalarýnýn hýzla sürdürüldüðü ülkemizde hidrolojik model çalýþmalarý büyük önem taþýmaktadýr (Bayazýt, 1998).

Su kaynaklarý sistemlerinin boyutlandýrýlmasýnda ve iþletilmesinde karþýlaþýlan karar vermeye yönelik problemlerde, sentez ve simülasyon gibi matematiksel yaklaþýmlara ihtiyaç duyulur. Simülasyon, bir su kaynaðý sisteminin belli bir periyot boyunca davranýþýnýn matematiksel tarzda ifadesi olarak tanýmlanabilir. Hidrolojik simülasyon modelleri çeþitli þekillerde sýnýflandýrýlmalarýna raðmen akým modelleri baþlýca iki grup altýnda toplanýr: (i) Hidrolojik sistemin deterministik veya fiziksel simülasyonu, (ii) Hidrolojik sistemin istatistiksel veya stokastik simülasyonu (Salas ve dið., 1980). Stokastik yaklaþým eldeki tarihi serinin istatistiksel karakteristikleriyle ilgilidir. Bu tür modeller arasýnda en kolay ve en yaygýn kullanýlanlarý otoregressif modellerdir. Pek çok tipteki su projelerinin analizinde ve tasarýmýnda, ilgilenilen akarsudaki akým miktarýyla ilgili bilgilere ihtiyaç duyulur. Çoðu akarsularda, sürekli olarak ölçüm yapýlmasýna raðmen, araþtýrmacýlar zaman zaman eldeki kayýtlarýn az ya da kullanýlamaz olmasý durumuyla karþýlaþmaktadýr. Bu durumda, sentez ve simülasyon metotlarý ile, analizlerde kullanýlmak üzere sentetik akým serileri üretilmektedir. Stokastik modeller genellikle sentetik serilerin üretilmesi ve geleceðe yönelik tahmin amacýyla kullanýlýrlar. Sentetik akým serileri, hidrolojistlere gelecekteki muhtemel varyasyonlarý izleme ve pek çok alternatifi deðerlendirerek üstlenilen riski azaltma imkaný vermektedir. Üretilen serinin tarihi seriye ait istatistiksel karakteristikleri muhafaza etmesi gerekmektedir (Salas et al., 1980).

Zaman serisi modellemesi mevcut serinin karakteristiklerine baðlý olarak basit ya da kompleks olabilir ve iþlem basamaklarý genel olarak þu basamaklardan oluþur: Model tipinin seçimi, model derecesinin tanýmlanmasý, model parametrelerinin tahmini ve modelin güvenilirliðinin kontrolü (Box ve Jenkins, 1970).

Stokastik modellerle ilgili olarak dünyada ve ülkemizde birçok çalýþma yapýlmýþtýr. Nguyen ve Rousselle (1981), saatlik yaðýþý rasgele bir deðiþken olarak kabul etmek suretiyle bu datalarýn olasýlýk daðýlýmlarýný elde etmek için stokastik bir model teklif etmiþ ve bu metodu 32 yýllýk saatlik yaðýþ kayýtlarý üzerinde deneyerek kullanýlabilir olduðu sonucuna varmýþlardýr. Salas ve Obeysekera (1982), genelleþtirilmiþ kýsmi otokorelasyon fonksiyonunu ele alarak bu fonksiyon yardýmýyla ARMA modellerinin derecesinin belirlenebileceðini göstermiþlerdir. Te ve Singh (1994), otoregressif modellerin parametrelerinin hesabýnda kullanýlmak üzere yeni bir otokorelasyon fonksiyonu metodu teklif etmiþ ve bazý durumlarda Yule-Walker denklemlerinden daha iyi sonuç verdiðini göstermiþlerdir. Ayrýca teklif edilen modelin kullanýmýnýn AR(p) modelleri için daha kolay olduðunu savunmuþlardýr.

Merzi ve dið. (1995), Çoruh Havzasý’nda Oltu Nehri’ne ait aylýk akýmlarýn stokastik modellemesini yapmýþlardýr. Modelleme sýrasýnda AR(1), AR(2), AR(3) ve ARMA(1,1) modelleri denenmek suretiyle en uygun modelin ARMA(1,1) modeli olduðuna karar verilmiþtir. Karabörk ve Kahya (1998) tarafýndan yapýlan çalýþmada, Seyhan Havzasýnda Göksu Nehri üzerindeki 1801 nolu Himmetli Akým Gözlem Ýstasyonunda ölçülen yýllýk ve aylýk akýmlarýn otoregressif (AR) modelleri ve otoregressif hareketli ortalama (ARMA) modelleri kurulmuþtur. Yapýlan analizler sonucunda yýllýk akýmlar için AR(1) ve ARMA(2,1); aylýk akýmlar için PAR(2) ve PARMA(2,1) modellerinin en uygun modeller olduðu görülmüþtür. Ayrýca ARMA modellerinin söz konusu akým kayýtlarý için AR modellerinden hem yýllýk bazda hem de aylýk bazdaki simülasyonlarda daha iyi sonuç verdikleri de vurgulanmýþtýr.

Kahya ve dið. (1998), Yeþilýrmak Havzasýnda EÝE 1401, 1402, 1413 ve 1414 numaralý akým gözlem istasyonlarýnda ölçülen yýllýk ortalama akýmlarýn çok deðiþkenli stokastik modeli kurmuþlardýr. Ýncelenen istasyonlarda seçilen modeller ile bunlarýn bir alt ve bir üst otoregressif modelleri arasýnda AIC (Akaike Bilgi Kriteri) deðerleri kullanýlarak kýyaslama yapýlmýþ ve minimum AIC deðerini veren (optimum) modeller sýrasýyla ARMA(2,1), ARMA(0,1), ARMA(3,1) ve ARMA(2,1) olarak belirlenmiþtir. Ayrýca ayný istasyonlardaki yýllýk ortalama akýmlarýn ARIMA(p,d,q) modelleri kurulmuþtur. Ýstasyon verileri normal daðýldýðý için herhangi bir dönüþüm yapýlmamýþ ve serideki düþük frekanslý bileþenlerin yok edilmesi/azaltýlmasý için bir kez fark alýnmýþtýr. Farký alýnan seriler için ARIMA(2,1,1), ARIMA(0,1,1), ARIMA(3,1,1) ve ARIMA(2,1,1) modellerinin uygun olduðu sonucuna varýlmýþtýr.

Yiðit (1998), Sakarya Havzasý Ankara Çayý üzerindeki 1226 numaralý Meþecik istasyonunun 28 yýllýk aylýk ve yýllýk akýmlarýnýn stokastik modellemesini yapmýþtýr. Yýllýk akýmlar için =0.43 parametreli AR(1) modelinin en uygun model olduðu tespit edilmiþtir. Aylýk akýmlar için ise en uygun model =0.8268 ve            =-0.1239 otoregressif parametreli AR(2) modeli seçilmiþtir.

Karabörk ve Kahya (1999) tarafýndan yapýlan çalýþmada, Sakarya havzasýnda bulunan 12 akým gözlem istasyonunda ölçülen aylýk akýmlarýn çok deðiþkenli periyodik otoregressif (PAR) ve periyodik otoregressif – hareketli ortalama (PARMA) modellerinin matematiksel ifadeleri elde edilmiþtir. Bu modellerin metodolojisi ayrýntýlý olarak beþ aþamada (ön analiz, parametrelerin tahmini, uygunluk testi, ilave testler ve parametrelerin güvenirliliðinin kontrolü) verilmiþtir. Açýklamalarýn kolay anlaþýlabilir olmasý için yýllýk çok deðiþkenli AR ve ARMA modellerinin metodolojileri öncelikle ele alýnmýþtýr.

Analizlere daha pratik olduðu için PAR(1) modeli ile baþlanmýþ, fakat bu modelin tarihi seriye ait çapraz korelasyon yapýsýný muhafaza etmediði görülmüþtür. Ön analiz aþamasýnda tarihi seri korelogramlarýnda uzun dönemli zaman baðýmsýzlýk yapýsý gözlendiðinden modelleme iþlemlerine çok deðiþkenli ARMA(1,1) modeli ile devam edilmiþtir. Bu modelin tarihi serilerin hem ayrý ayrý istatistiksel momentlerini hem de çapraz korelasyon yapýsýný muhafaza etmesi sebebiyle Sakarya Havzasý için geçerli bir model olduðu gösterilmiþtir.

Yücel ve Topaloðlu (1999), Adana Meteoroloji Ýstasyonuna iliþkin uzun yýllýk (1929-1990) günlük minimum, ortalama ve maksimum sýcaklýk deðerlerinin zaman serisi analizi içinde gidiþ, periyodik ve stokastik bileþenlerini incelemiþtir. Zaman serisi analizi sonucunda gidiþ bileþeninin bulunmadýðý, periyodik analiz sonucunda sýcaklýk serilerini ilk harmoniklerin açýkladýðý görülmüþ ve stokastik analizde ise stokastik bileþenin ikinci mertebe otoregressif model ile açýklanabileceði görülmüþtür.

Yürekli ve Öztürk (2003), Kelkit Deresi günlük ekstrem akýmlarýnýn stokastik modellemesini yaptýðý çalýþmasýnda öncelikle Mann Kendall testini kullanarak günlük ekstrem akýmlarda herhangi bir trend olup olmadýðýný incelemiþ ve sonuçta hiçbir trend bulamamýþtýr. Bu nedenle ARIMA modeli yerine ARMA modelini kullanmýþtýr. Otokorelasyon ve kýsmi otokorelasyon fonksiyonlarýný kullanarak, korelogram ve kýsmi korelogramlar çizilmiþ ve alternatif ARMA modelleri belirlenmiþtir. Korelogramlarýn incelenmesi neticesinde günlük maksimum akýmlarýn birbirine baðýmlý olmadýðý, günlük minimum akýmlarýn ise lineer baðýmlý olduðu gözlenmiþtir. Bu nedenle günlük maksimum kayýtlarýn modellemesi yapýlmamýþtýr. Günlük minimum akým kayýtlarý için korelogram ve kýsmi korelogramlardan tüm diagnostik kontroller yapýlarak dört ARMA modeli belirlenmiþtir. Schwarz Bayesian Kriteri (SBC) dikkate alýnarak ARMA(1,0) modeli en uygun model olarak belirlenmiþtir. Yapýlan hata tahminleri neticesinde de Kelkit Deresi günlük minimum akýmlarýný temsil eden en uygun modelin ARMA(1,0) modeli olduðu tespit edilmiþtir.

Þarlak ve Þorman (2004), normal daðýlým dýþýnda genel lojistik ve gamma daðýlýmý için düzenlenmiþ maksimum olabilirlik (MML) metotu ile AR(1) zaman serilerinin model parametrelerinin bulunmasý üzerinde durmuþ ve maksimum olabilirlik metodu ile karþýlaþtýrmýþtýr. Ayrýca bu metotlar EIE 1501 yýllýk akým gözlem istasyonu verilerine uygulanmýþtýr. Her üç daðýlým (genel lojistik, gamma ve normal) için elde edilen model parametreleri ile kurulan AR(1) model yapýlarý kullanýlarak yazýlan bilgisayar programý ile elde edilen yapay seriler gözlemlenmiþ verilerle karþýlaþtýrýlmýþtýr.

Özçelik ve Benzeden (2004), tarafýndan yapýlan çalýþmanýn ilk bölümünde, Türkiye’deki 45 doðal gölün aylýk seviye kayýtlarý uyumsuzluk ve homojenlik açýsýndan görsel olarak incelenmiþtir. Sadece 12 gölün kayýtlarý uyumlu hale getirilebilmiþ ve birkaç eksik gözlem tamamlanmýþtýr. Daha sonra, bu 12 göldeki aylýk seviye kayýtlarýnýn yaklaþýk matematik yapýlarý nispi periyodogram ve otokorelasyon teknikleri kullanýlarak saptanmýþtýr.

Çalýþmanýn ön sonuçlarý, aylýk göl seviyelerinin, ortalamalarda ve kýsmen de standart sapmalardaki bir kaç harmonikle oldukça iyi tanýmlanabilen periyodik bileþenler ile AR(1), AR(2), AR(3), ARMA (1,1) gibi doðrusal duraðan modellerle yeterli ölçüde tanýmlanabilen stokastik bileþenlerden oluþtuðunu göstermiþtir.

Bu çalýþmada nehir akýmlarýnýn modellenmesinde yaygýn olarak kullanýlan yýllýk otoregressif (AR) ve (ARMA) modelleri ele alýnarak modelin kurulma aþamalarý adým adým verilmiþtir.

 

MATERYAL VE METOT

 

Bu çalýþmada, Orta Anadolu Kapalý Havzasýnda (Þekil 1) bulunan istasyonlar arasýndan akýntýya karþý herhangi bir düzenleme veya çevirmenin olmadýðý ve uzun süreli gözlem periyoduna sahip olan 3 adet istasyona ait yýllýk ortalama akým verileri kullanýlmýþtýr.

Bu istasyonlar, Çarþamba Çayý üzerindeki 1611 numaralý Bozkýr, Ýbrala Çayý üzerindeki 1612 numaralý Denircik ve Peçeneközü Deresi üzerindeki 1622 numaralý Þereflikoçhisar akým gözlem istasyonlarýdýr. Bu istasyonlara ait yýllýk ortalama akýmlarýn stokastik modelleri (otoregressif model (AR) ve Otoregressif hareketli-ortalama modeli (ARMA)) kurulmuþtur. Çalýþmada kullanýlan veriler EÝE akým gözlem yýllýklarýndan alýnmýþtýr ve yýllýk ortalama akým deðerleri 1611 ile 1612 numaralý istasyonlar için 1962-2000, 1622 numaralý istasyon için ise 1969-2000 yýllarýný kapsamaktadýr. Modelin metodolojisi için Salas ve dið. (1980)’nin önerdikleri yol izlenerek gerekli formülasyonlar verilmiþ ve modellemeye ait iþlem basamaklarý ayrýntýlý bir þekilde açýklanmýþtýr.


 

 

Þekil 1. Orta Anadolu Kapalý Havzasý.

Figure 1. Central Anatolia Closed Basin.

 


Yýllýk Otoregressif Modeller (AR)

 

Otoregressif modeller 1960’lý yýllarýn baþlarýndan itibaren yýllýk ve periyodik zaman serilerinin modellenmesi amacýyla hidrolojide ve su kaynaklarýnýn planlanmasýnda, zaman baðýmlýlýðý gerektiren bir yapýya sahip olmalarý ve basit bir modelleme þekli olmasý açýsýndan yaygýn olarak kullanýlmýþtýr. Bu tipteki modeller sabit parametreli ya da zamanla deðiþen parametrelere sahip olabileceði gibi, bunlarýn kombinasyonlarý þeklinde de olabilir. Sabit parametreli modeller yýllýk serilerin modellenmesinde kullanýlýrken diðer tipteki modeller periyodik seriler için kullanýlýrlar.

Zaman baðýmlýlýðý gösteren normal daðýlmýþ, ortalamasý µ ve varyansý σ2 olan kararlý (stasyoner) bir yt zaman serisi ele alalým. Normal daðýlmýþ deðiþkenler bu çalýþmada “yt” notasyonu ile gösterilmiþtir. AR(p) ile gösterilen p derecesindeki bir otoregressif model aþaðýdaki gibi ifade edilir (Salas et al.,1980).

 

                (1)

 

Yukarýdaki (1) denklemindeki yt zaman baðýmlýlýðý olan bir deðiþkeni, εt: ortalamasý sýfýr, varyansý  olan normal daðýlýma uyan zamandan baðýmsýz rastgele deðiþkeni, ,…., otoregressif katsayýlarý ifade etmektedir. Yýllýk serilerin modelleme aþamalarý aþaðýda verilmiþtir;

Ön analiz aþamasýnda; ilk olarak tarihi (orijinal) zaman serisinin normal daðýlýp daðýlmadýðý kontrol edilmelidir. Bu test çarpýklýk katsayýsý testi kullanýlarak yapýlabilir. Bu test sonucunda serinin normal daðýlmadýðý tespit edilirse, uygun bir transformasyon ile seri normal daðýlmýþ hale dönüþtürülür. Daha sonra model derecesi hakkýnda bir ön deðerlendirme yapmak amacýyla kapalý, seri varsayýmýna dayalý (2) denklemi yardýmýyla seriye ait rk otokorelasyon katsayýlarý hesaplanýr.

 

                                              (2)

%95 olasýlýk seviyesi için Anderson limitleri ile birlikte hesaplanan otokorelasyon deðerlerinin k ötelemesine göre deðiþimini gösteren korelogram çizilir. Herhangi bir rk deðerinin istatistiksel olarak önemli çýkmasý durumunda, seride birbirleri arasýnda k kadar gecikme olan terimlerin birbiriyle baðýmlý olduklarý sonucuna varýlýr. Modelin otoregressif derecesinin belirlenmesinde kullanýlan diðer bir metot da, verilen bir modelin ya da serinin zamansal baðýmlýlýðýný temsil eden kýsmi otokorelasyon fonksiyonu ve bunun kýsmi korelogram ile ifade edilmesidir. Seride N adet eleman varsa L=0.3N olacak þekilde ,….., terimlerinin hesaplanmasý kýsmi korelogramýn çizilmesi için yeterli olur. k’ýncý dereceden bir AR(k) sürecindeki kýsmi otokorelasyon katsayýsý , ρj ve ρj-k (popülasyon otokorelasyon katsayýlarý) terimleri arasýndaki lineer iliþkinin bir ölçüsüdür. Bir AR(k) modeli için aþaðýdaki farklar denklemini yazmak mümkündür.

 

(3)

 

Yukarýdaki farklar denkleminden faydalanmak suretiyle, bir zaman serisinin kýsmi otokorelasyon fonksiyonuna ait k. gecikme derecesindeki fk(k) terimini elde etmek için, bir lineer denklem takýmý oluþturulabilir ve buradan  vektörü elde edilerek sonuca gidilebilir.  deðerleri, alternatif olarak bu çalýþmada da kullanýlan Durbin formülleri ile de hesaplanabilir .

Sürecin AR(p) modeli olduðu hipotezi ile k>p için tahmin edilen (örnekten hesaplanan) fk(k); sýfýr ortalamasý ve 1/N olan varyansý ile asimptotik olarak normal daðýlýma uyar. Böylece sýfýr kýsmi otokorelasyon için (1-a) güven limitleri (4) denklemi ile hesaplanýr.

 

                                         (4)

 

Burada, N örnekteki eleman sayýsý, a ise seçilen önem seviyesidir. u1-a/2 ise 1-a/2 olasýlýðýndaki standart normal deðiþkendir.

fk(k) deðerlerinin k gecikme derecesine göre deðiþimini veren korelogramýn çizilmesinden sonra (4) ifadesi ile hesaplanan güven limitleri de ayný grafik üzerinde iþaretlenir. Güven limitlerinden daha büyük deðerler alan fk(k) terimlerinin istatistiksel açýdan önemli olduðu sonucuna varýlýr ve hangi gecikme derecelerinde kestikleri dikkate alýnarak model derecesi için karar verilir.

Parametre tahmini aþamasýnda modele ait parametreler tahmin edilir ve bu parametrelerin kararlýlýk þartlarý kontrol edilir. Parametre tahmininde momentler, maksimum olabilirlik, en küçük kareler (Salas ve dið., 1980) ve otokorelasyon fonksiyonu (Te ve Sing, 1994) metotlarýndan biri kullanýlýr. Bu çalýþmada parametre tahmininde yaygýn ve basit bir kullaným alaný olduðu için momentler metodu kullanýlmýþtýr. Ýlk olarak örnek ortalamasý () ve varyansý () bulunarak ortalamadan sapmalarý ifade eden  serisi elde edilir. Seçilen AR(p) modeline ait  otoregressif parametreleri aþaðýda verilen denklemin ardýþýk kullanýmý ile hesaplanýr.

 

   (5)

 

Daha sonra artýk seri varyansý olan  deðeri hesaplanýr. Sabit parametreli bir AR(p) modelinin kararlý olmasý için verilen karakteristik denklemin köklerinin birim daire içinde kalmasý gerekir (Salas ve dið., 1980).

Seçilen modelin uygunluk testi için aþaðýda verilen denklem yardýmýyla εt artýk serileri bulunur.

 

                 (6)

 

Eðer seçilen modelin derecesi p=0 ise εt=zt olduðuna dikkat edilmelidir. Daha sonra hesaplanan et artýk serilerinin baðýmsýzlýk kontrolü yapýlýr. Bu Port Monteau metodu ile yapýlabilir. Bunun için aþaðýdaki denklem kullanýlarak Q istatistiði hesaplanýr:

 

                                                                (7)

 

Bu denklemde N örneðin eleman sayýsý, rk(e) ise artýk serilerin (2) denklemi ile hesaplanan otokorelasyon katsayýlarýdýr. L ise göz önüne alýnan en büyük gecikme deðeridir. Hesaplanan Q deðeri (L-p) serbestlik derecesindeki ve istenilen olasýlýktaki c2 (ki-kare) deðeri ile kýyaslanýr. Olasýlýk seviyesi olarak 1-a=0.95 almak yeterli olur. Q deðerinin c2 deðerinden küçük olmasý durumunda artýk serilerin baðýmsýz olduðu sonucuna varýlýr ve iþlemlere devam edilir. Aksi halde modelin derecesi p=p+1 alýnarak geriye dönülür. et artýk serilerinin çarpýklýðý da kontrol edilmelidir, fakat bu noktada inisiyatif kullanmak mümkündür (Salas ve dið., 1980). Seçilen modelin derecesinin uygunluðunu araþtýrmak için Akaike Bilgi Kriteri (Akaike Information Criterion; AIC) kullanýlýr. Bunun için eðer seçilen model AR(p) ise AR(p-1), AR(p) ve AR(p+1) modelleri arasýnda AIC deðerleri arasýnda bir kýyaslama yapýlýr ve aþaðýdaki denklem kullanýlýr:

 

                                            (8)

 

Daha sonra bu üç model için hesaplanan AIC deðerleri kýyaslanýr ve minimum AIC deðerini veren model, en uygun model kabul edilir.

Modele ait ilave testler aþamasýnda, sentetik seriler üretilerek, bu sentetik serilerle tarihi serinin istatistiksel karakteristikleri (ortalama, standart sapma, çarpýklýk katsayýsý ve korelogram gibi) karþýlaþtýrýlýr. Bunun için kurulan AR(p) modeli ile (1) ifadesi kullanýlarak, tarihi seri ile ayný uzunluða sahip sözgelimi 100 adet seri üretilir. Daha sonra her bir serinin istatistiksel karakteristikleri olan ortalama µ(i), standart sapma σ(i), çarpýklýk katsayýsý γ(i) ve korelogram rk(i) hesaplanýr (i=1,.........,100). Hesaplanan sentetik serilere ait bu istatistiksel karakteristikler ile tarihi seriye ait önceden hesaplanan istatistiki karakteristikler kýyaslanýr. Burada örnek olarak korelogramlarýn kýyaslanmasý verilecektir. Her bir öteleme deðeri (k) için önce rk’larýn örnek ortalamasý, sonra rk deðerlerinin örnek standart sapmasý hesaplanýr. Böylece rk için güven aralýðý  ifadesi ile bulunur. Burada c katsayýsý testin önem derecesine baðlý olup bu çalýþmada %5 önem seviyesine karþýlýk gelen 1.96 deðeri seçilmiþtir. Bu metot diðer istatistiksel karakteristiklerin mukayesesi için de kullanýlabilir.

Bu kontrollerin sonucunda eðer bir ya da daha fazla tarihi karakteristiðin model tarafýndan muhafaza edilmediði ortaya çýkarsa, modeli kabul ya da reddetmek araþtýrýcýnýn sonuçlarý ne derece önemli bulduðuna baðlýdýr.

 

Yýllýk Otoregressif Hareketli Ortalama Modelleri (ARMA)

 

Yýllýk serilerin ARMA modelleri için yýllýk AR modellerinde verilen prosedür takip edilerek, önce orijinal tarihi serinin normal daðýlýp daðýlmadýðý kontrol edilir. Normal daðýlmamýþ seriler uygun bir transformasyon ile normal daðýlmýþ hale dönüþtürülür. Daha sonra otokorelasyon ve kýsmi otokorelasyon fonksiyonlarý elde edilerek çizilen korelogram ve kýsmi korelogramlar yardýmý ile modelin derecesi için bir ön seçim yapýlýr. ARMA modeline ait otokorelasyon fonksiyonu AR modeline nazaran sýfýra daha yavaþ yakýnsamaktadýr. Bu nedenle çizilen korelogramýn sýfýra hemen birkaç deðerden sonra yakýnsamamasý bir hareketli ortalama bileþenine, dolayýsýyla ARMA modeline iþaret eder. Eðer herhangi bir q gecikme derecesinden sonra gelen bütün otokorelasyon deðerleri seçilen güven sýnýrlarý içerisinde ise, bu durum q derecesinden bir MA süreci anlamýna gelir. Hareketli ortalama bileþeninin derecesi genellikle q=1 alýnmaktadýr. Kýsmi korelogramda kýsmi otokorelasyon fonksiyonlarýnýn güven seviyesine ait sýnýrlarý kestiði noktalar otoregressif bileþenin derecesini seçmek için önemli bir ipucu verir. Bu þekilde bir ARMA(p,q) modeline ait p ve q deðerleri belirlenmiþ olur.

Serinin  ortalamasý ve  varyansý belirlendikten sonra,  serisi elde edilir. Seçilen muhtemel modele ait  ve  parametrelerinin bulunmasý gerekmektedir. Bunun için Salas ve dið. (1980) ilk olarak bu parametrelere ait bir ön saptama yapýlmasýný ve daha sonra bu deðerlerin komþuluðundaki çeþitli kombinasyonlar için artýk serilerin kareleri toplamýnýn hesaplanarak minimum deðeri veren kombinasyonun kesin parametreler olarak seçilmesini önermektedir. Box ve Jenkins (1970), ARMA(1,1) modeli için  ve  deðerlerinden hareketle  ve  parametrelerini pratik olarak bulmaya yarayan bir abak vermiþtir. Artýk serilerin karelerinin toplamý  formülü ile ifade edilirse, minimum S deðerini veren [,] deðerleri model parametreleri olarak kullanýlabilir. Bu çalýþmada [,] deðerleri bilgisayar yardýmýyla optimizasyon iþlemi yapýlarak elde edilmiþtir. Bu iþlem için, bilgisayar  ve  parametrelerini [-1,1] aralýðýnda deðiþtirecek þekilde programlanýr ve bu aralýkta minimum S deðerini veren kombinasyona yakýnsamasý saðlanýr. Bu, daha hýzlý ve güvenilir bir þekilde sonuca gitmeyi saðlamaktadýr. S ifadesindeki  artýk serileri ARMA(p,q) modelleri için aþaðýdaki (9) ifadesi ile hesaplanýr.

            

                                     (9)

 

(9) denklemi ile  deðerleri hesaplanýrken baþlangýç  deðerleri p ya da q deðerlerinden hangisi büyük ise o deðere kadar sýfýr alýnýr. Optimizasyon sonucu bulunan  deðerlerinin kararlýlýk þartlarýný,  deðerlerinin ise invertibilite þartlarýný saðlamasý gerekmektedir (Salas ve dið., 1980). Modelin uygunluk testi için, minimum S deðerini veren  ve  parametreleri kullanýlarak elde edilen  artýk serilerinin önemli bir içsel baðýmlýlýðý olup olmadýðý araþtýrýlýr. Seçilen muhtemel modelin, bir alt ve bir üst dereceli modeli ile kýyaslanmasý gerekir. Bu kýyaslama iþlemi için  denkleminden faydalanýlýr. Bu ifadede ’ dir. Seçilen muhtemel modele ait AIC deðeri, bir alt ve bir üst modele ait AIC deðerlerinden önemli derecede büyük ise modelin derecesi deðiþtirilir, küçük ise seçilen model ile iþlemlere devam edilir. Modelin derecesi ve parametreleri bu þekilde belirlendikten sonra aþaðýda verile (10) denklemi ile sentetik zt serisi elde edilerek yt serilerine geçilir.

            

                                       (10)

 

Daha sonra modelin tarihi seriye ait karakteristikleri muhafaza edip etmediði kontrol edilir. ARMA(p,q) modellerine ait  ve  parametrelerinin güven aralýklarýnýn hesaplanmasý da mümkündür (Salas ve dið., 1980).

 

ARAÞTIRMA SONUÇLARI

 

Yýllýk Akýmlarýn AR Modellemesi

 

Ýlk olarak her bir istasyona ait yýllýk ortalama akým serilerinin normal daðýlýp daðýlmadýðýný tespit etmek için akým serileri çarpýklýk testine tabi tutulmuþ ve elde edilen çarpýklýk katsayýsý (γ) deðerleri Snedecor ve Cohran’ tarafýndan önerilen (Salas ve dið., 1980) α=0.02 önem seviyesindeki limit deðerleri [γα(N)] ile karþýlaþtýrýlmýþtýr ve sonuçlar Tablo 1’de verilmiþtir.

 

Tablo 1. Akým gözlem istasyonlarýna ait çarpýklýk katsayýsýlarý

Table 1. Skewness coefficienst of gauging stations.

 

Ýstasyon

no

Gözlem süresi (N, yýl)

Çarpýklýk katsayýsý (γ)

γα(N)

1611

39

-0.075

0.881

1612

39

0.232

0.881

1622

32

0.698

0.961

 

Tablo 1’de görüldüðü gibi çarpýklýk katsayýsý(γ) deðerleri γα(N) deðerlerinden küçük olduðu için üç istasyonda da yýllýk ortalama akým serilerinin normal daðýlýma uygun olduðu kabul edilmiþtir. Uygulanacak modelin derecesi hakkýnda fikir sahibi olabilmek için akým serilerine ait k=12’ye kadar otokorelasyon ve kýsmi otokorelasyon katsayýlarý hesaplanmýþtýr. Söz konusu istasyonlara ait korelogram ve kýsmi korelogramlar 1611 numaralý istasyon için Þekil 2 ve 3’de, 1612 numaralý istasyon için Þekil 4 ve 5’de, 1622 numaralý istasyon için de Þekil 6 ve Þekil 7’de verilmiþtir.

1611 nolu istasyonun korelogramý (Þekil 2) incelendiðinde akým serilerine ait terimler arasýnda önemli bir zaman baðýmlýlýðý olmadýðý görülmektedir. Kýsmi korelograma (Þekil 3) göre de kýsmi otokorelasyon katsayýlarý istatistiksel açýdan önemsizdir. Korelogram ve kýsmi korelogramýn incelenmesi sonucunda 1611 nolu istasyona ait yýllýk ortalama akýmlar için AR(0) modeli uygun görülmüþtür.

 

 

Þekil 2. 1611 nolu AGÝ’ ye ait yýllýk ortalama akýmlarýn korelogramý ve %95 güven limitleri.

Figure 2. Correlogram and %95 confidence intervals of annual mean streamflows of gauging station with the number of 1611.

 

 

Þekil 3. 1611 nolu AGÝ’ ye ait yýllýk ortalama akýmlarýn kýsmi korelogramý ve %95 güven limitleri.

Figure 3. Partial correlogram and %95 confidence intervals of annual mean streamflows of gauging station with the number of 1611.

 

 

Þekil 4. 1612 nolu AGÝ’ ye ait yýllýk ortalama akýmlarýn korelogramý ve %95 güven limitleri.

Figure 4. Correlogram and %95 confidence intervals of annual mean streamflows of gauging station with the number of 1612.

 

Þekil 5. 1612 nolu AGÝ’ ye ait yýllýk ortalama akýmlarýn kýsmi korelogramý ve %95 güven limitleri.

Figure 5. Partial correlogram and %95 confidence intervals of annual mean streamflows of gauging station with the number of 1612.

 

 

Þekil 6. 1622 nolu AGÝ’ ye ait yýllýk ortalama akýmlarýn korelogramý ve %95 güven limitleri.

Figure 6. Correlogram and %95 confidence intervals of annual mean streamflows of gauging station with the number of 1622.

 

 

Þekil 7. 1622 nolu AGÝ’ ye ait yýllýk ortalama akýmlarýn kýsmi korelogramý ve %95 güven limitleri.

Figure 7. Partial correlogram and %95 confidence intervals of annual mean streamflows of gauging station with the number of 1622.

 

Bu istasyona ait kýsmi korelogramýn da yaklaþýk birinci ötelemede önemli çýkmasý 1612 numaralý akým gözlem istasyonuna ait yýllýk ortalama akýmlar için AR(1) modelinin muhtemel model olduðunu göstermektedir. 1622 numaralý akým gözlem istasyonu için de hem korelogram (Þekil 6) hem de kýsmi korelogram (Þekil 7) incelendiðinde akým serilerinin birbirine baðýmlý olduðu görülmektedir. Her iki þekilde de korelogramlarýn birinci ötelemede önemli çýkmasý akým serilerini temsil eden muhtemel modelin AR(1) modeli olduðunu iþaret etmektedir.

1612 numaralý akým gözlem istasyonuna ait yýllýk ortalama akýmlarý temsil eden Þekil 4’ deki korelogram incelendiðinde r1 deðerinin istatistiksel açýdan önemli olduðu gözlenmiþtir. Akým serisindeki ardýþýk deðerlerin birbirine baðýmlý olmasý ve r1 deðerinin istatistiksel açýdan önemli çýkmasý sebebi ile AR(1) modelinin geçerli olabileceði düþünülmüþtür.

Öngörülen modellere ait parametreleri tahmin etmek ve bu parametrelerin kararlýlýk þartlarýný kontrol etmek amacýyla, her bir istasyonun akým serilerine ait ortalamalar () ve varyanslar () hesaplanmýþ,  denklemi ile zt serisi elde edilmiþtir. Akým serilerine ait ortalamalar, varyanslar ve otoregressif parametreler Tablo 2’de verilmiþtir.

Tablo 2’deki deðerler dikkate alýndýðýnda her üç istasyon için bulunan otoregressif parametrenin –1<<1 þartýna uyduðu ve sonuç olarak parametrelerin kararlýlýk þartlarýný saðladýðý görülmektedir.

Seçilen modelin uygunluk testlerinin yapýlmasý amacýyla öncelikle her üç akým serisi için artýk seriler (εt) elde edilmiþ ve bu serilerin baðýmsýzlýk testleri yapýlmýþtýr. Bunun için önce artýk serilerin korelogramý hesaplanmýþ ve L=0.3N≈ 12 alýnarak Porte Monteau metodu kullanýlarak Q istatistikleri bulunmuþ ve bu deðer (L-p) serbestlik derecesindeki ve %95 olasýlýktaki  deðeri ile kýyaslanmýþtýr. Ayrýca εt artýk serilerinin normal daðýlýp daðýlmadýðý da bu serilere ait çarpýklýk katsayýsý deðerleri dikkate alýnarak kontrol edilmiþtir. Bu iþlemlerin sonuçlarý Tablo 3’de verilmiþtir.


.

 

Tablo 2. Akým serilerine ait ortalamalar, varyanslar ve otoregressif parametreler.

Table 2. Means, variances and autoregressive parameters of streamflow series.

Ýstasyon no

Ortalama ()

Varyans ()

=r1

1611

3.626

1.527

0.138

1612

2.394

0.979

0.303

1622

1.021

0.071

0.436

 

Tablo 3. Porte Monteau ve normalite testi sonuçlarý.

Table 3. Results of Porte Monteau and normality tests.

Ýstasyon no

Q

L-p

γε

γ

1611

8.49

12

21

-0.075

0.881

1612

7.418

12

21

0.232

0.881

1622

4.322

11

19.68

0.271

0.961

 


Tablo 3’deki sonuçlar dikkate alýndýðýnda her üç istasyon için bulunan Q deðerlerinin söz konusu L-p deðerlerine göre bulunan  deðerlerinden küçük olduðu dolayýsý ile εt artýk serilerinin baðýmsýz olduðuna karar verilmiþtir. Tablo 3’deki γε deðerleri de γ deðerlerinden küçük olduðu için artýk serilerin normal daðýldýðý kabul edilmiþtir.

1611 ve 1612 numaralý istasyonlar için seçilen modelin bir üst, 1622 numaralý istasyon için seçilen modelin ise bir alt ve bir üst modelleri arasýnda AIC (Akaike Bilgi Kriteri-Akaike Information Criterion) kullanýlarak bir kýyaslama yapýlmýþtýr. Bunun için 1611 numaralý ve 1612 numaralý istasyonlarda AR(1) modeli için, 1622 numaralý istasyonda ise AR(0) ve AR(2) modeli için artýk seri varyanslarý (σε2) bulunmuþtur (Tablo 4).

 

Tablo 4. AR(p) modellerine ait artýk seri varyanslarý.

Table 4. White noise variances of AR(p) models.

Ýstasyon

no

σε2

AR(0)

AR(1)

AR(2)

1611

1.527

1.538

--

1612

0.979

0.913

--

1622

0.071

0.060

0.061

 

Daha sonra her model için AIC deðerleri elde edilerek en küçük AIC deðerini veren model o istasyonun yýllýk ortalama akýmlarýný temsil eden en uygun model olarak seçilmiþtir (Tablo 5). Tablo 5’e göre en küçük AIC deðerini veren model 1611 numaralý istasyonda AR(0), 1612 numaralý istasyonda AR(1) ve 1622 numaralý istasyonda ise AR(1) modelidir.

 

Tablo 5. AR(p) modellerine ait AIC deðerleri

Table 5. AIC values of AR(p) models

Ýstasyon

no

AIC

AR(0)

AR(1)

AR(2)

1611

16.515

18.778

 

1612

-0.821

-1.569

 

1622

-84.516

-88.259

-85.266

 

Kurulan modeller kullanýlarak her bir istasyonun gözlem periyodu ile ayný N uzunluðuna sahip 50’þer adet sentetik seri üretilmiþtir ve bu serilerin tarihi seriye ait karakteristikleri (ortalama, standart sapma, çarpýklýk ve korelogram) muhafaza edip etmediklerini kontrol etmek için üretilen sentetik serilerin korelogramý, ortalamasý, standart sapmasý ve çarpýklýk katsayýsý ile %95 güven aralýklarý hesaplanmýþtýr. Her bir istasyona ait olan tarihi serilere ait istatistiksel karakteristikler ve güven aralýklarý Tablo 6’da verilmiþtir.

Tablo 6 incelendiðinde 1611 numaralý istasyonda tarihi seriye ait standart sapma deðerinin güven aralýðýnda olmadýðý görülmektedir. Diðer karakteristikler her üç istasyonda da güven aralýklarý içine düþmektedir. Bu nedenle 1611 numaralý istasyonun model derecesi bir derece artýrýlmýþ ve AR(1) modeli yeni model olarak seçilmiþtir. 1612 ve 1622 numaralý istasyon için seçilen modeller ise en baþta seçilen AR(1) modelidir.

 


 

Tablo 6. Tarihi serinin istatistiksel karakteristikleri ve güven limitleri.

Table 6. %95 confidence intervals and statistical characteristics of historical series.

Ýstasyon

no

Ortalamanýn güven

aralýðý

Tarihi seriye

ait ortalama

Standart sapmanýn güven

aralýðý

Tarihi seriye

ait standart sapma

Çarpýklýðýn güven

aralýðý

Tarihi seriye

ait çarpýklýk

Alt limit

Üst limit

Alt limit

Üst limit

Alt limit

Üst limit

1611

3.374

3.891

3.626

0.619

1.135

1.236

-0.715

0.788

-0.075

1612

2.095

2.724

2.394

0.368

1.001

0.990

-0.677

0.720

0.232

1622

0.900

1.137

1.021

0.081

0.313

0.267

-0.806

0.764

0.698


            


1611 numaralý istasyonda belirlenen yeni model olan AR(1)’e göre model karakteristikleri tekrar hesaplandýðýnda ortalama için güven aralýðý [3.273;3.988] olarak bulunmuþtur. Tarihi seriye ait ortalama ise 3.626 m3/s olup güven aralýðý içine düþmektedir. Standart sapmanýn güven aralýðý ise [0.491;1.241] olup tarihi seriye ait olan 1.236 standart sapma deðeri de güven aralýðý içine düþmektedir. Çarpýklýk katsayýsýna ait olan güven aralýðý da [-0.766;0.741]’dir ve tarihi seriye ait çarpýklýk katsayýsý deðeri olan –0.075 deðeri de bu güven aralýðý içinde kalmaktadýr. Bu sonuçlar 1611 numaralý istasyon için belirlenen AR(1) modelinin uygun model olduðu sonucunu göstermektedir.

Her bir istasyon için korelogramlarýn kontrolü de yapýlmýþ ve üç istasyona ait tarihi korelogramlarýn %95 güven aralýklarý içinde olduðu belirlenmiþtir (Þekil 8, Þekil 9 ve Þekil 10).

 

 

Þekil 8. AR(1) modeli için 1611 numaralý istasyona ait tarihi korelogram ve %95 güven aralýðý.

Figure 8. Historical correlogram and %95 confidence interval of gauging station with the number of 1611 for AR(1) model.

 

 

Þekil 8, 9 ve 10 incelendiðinde her üç istasyona ait tarihi korelogramlarýn %95 güven limtleri içinde kaldýðý görülmektedir. 1611 numaralý istasyon için k=12 gecikme deðerinde tarihi korelogram güven limitlerinin dýþýna çýkmýþtýr. Ancak bu durum kabul edilebilir sýnýrlar içinde kalmaktadýr (12α=120.05≈1).

 

Þekil 9. AR(1) modeli için 1612 numaralý istasyona ait tarihi korelogram ve %95 güven aralýðý.

Figure 9. Historical correlogram and %95 confidence interval of gauging station with the number of 1612 for AR(1) model.

 

Þekil 10. 1622 numaralý istasyon için tarihi korelogram ve %95 güven aralýðý

Figure 10. Historical correlogram and %95 confidence interval of gauging station with the number of 1622.

Sonuç olarak; AR(1) modelinin  þeklindeki ifadesine göre incelenen üç istasyona ait kurulan AR(1) modellerinin matematiksel ifadesi aþaðýdaki gibi elde edilmiþtir.

1611 numaralý istasyon için AR(1) modeli

 

              (11)

 

1612 numaralý istasyon için AR(1) modeli

 

               (12)

 

1622 numaralý istasyon için AR(1) modeli

 

              (13)

 

Bu ifadelerdeki zt standardize seriyi,  standart normal rastgele sayýlarý,  ise rastgele deðiþkenin standart sapmasýný ifade etmektedir.

 

Yýllýk Akýmlarýn ARMA modelleri

 

Çalýþmada kullanýlan istasyonlara ait yýllýk akýmlarýn AR modellemesinde çizilen korelagram ve kýsmi korelogramlar neticesinde, 1611 numaralý istasyon için ARMA(0,1), 1612 ve 1622 numaralý istasyonlarda da kýsmi korelogramlarýn k=1 gecikme deðerinde önemli çýkmasý sebebiyle ARMA(1,1) modelleri muhtemel model olarak seçilmiþtir. Her 3 istasyona ait yýllýk akým serilerinin ortalamasý, varyansý ve zt serileri daha önce belirlenmiþti. Öngörülen ARMA modellerine ait  ve  parametreleri, artýk serilerin kareleri toplamý (S) minimum olacak þekilde bilgisayar yardýmýyla hesaplanmýþ ve bu minimum S deðeri kullanýlarak artýk seri varyanslarý () belirlenmiþtir. Daha sonra 1611 numaralý istasyon için seçilen modelin bir üst, 1612 ve 1622 numaralý istasyonlar için ise seçilen modelin bir alt ve bir üst modelleri arasýnda AIC (Akaike Bilgi Kriteri-Akaike Information Criterion) kullanýlarak bir kýyaslama yapýlmýþtýr. Bunun için öncelikle 1611 numaralý istasyon için seçilen ARMA(0,1) modelinin bir üst modeli olan ARMA(1,1) modeli için, 1612 ve 1622 numaralý istasyonlarda ise seçilen ARMA(1,1) modelinin bir alt ve bir üst modeli olan ARMA(0,1) ve ARMA(2,1) modelleri için minimum S deðerini veren model parametreleri ve artýk seri varyanslarý (σε2) bulunarak sonuçlar Tablo 7’de verilmiþtir.

Daha sonra her model için AIC deðerleri elde edilerek en küçük AIC deðerini veren model o istasyonun yýllýk ortalama akýmlarýný temsil eden en uygun ARMA(p,q) modeli olarak seçilmiþtir (Tablo 8). Tablo 5’e göre en küçük AIC deðerini veren model 1611 numaralý istasyonda AR(0), 1612 numaralý istasyonda AR(1) ve 1622 numaralý istasyonda ise AR(1) modelidir. Seçilen modellere ait artýk serilerin önemli bir içsel baðýmlýlýðýnýn olup olmadýðý da

Porte Monteau testi ile incelenmiþtir. Bunun için artýk serilerin korelogramý hesaplanmýþ, Porte Monteau metodu kullanýlarak Q istatistikleri bulunmuþ ve bu deðer (L-p-q) serbestlik derecesindeki, %95 olasýlýktaki  deðeri ile kýyaslanmýþtýr. εt artýk serilerinin normal daðýlýp daðýlmadýðý da bu serilere ait çarpýklýk katsayýsý hesaplanarak kontrol edilmiþtir (Tablo 9).

Tablo 9’daki sonuçlara göre her üç istasyon için bulunan Q deðerlerinin söz konusu L-p-q deðerlerine göre bulunan  deðerlerinden küçük olduðu dolayýsý ile εt artýk serilerinin önemli bir içsel baðýmlýlýðýnýn olmadýðý, dolayýsýyla baðýmsýz olduðu, ayrýca hesaplanan çarpýklýk katsayýlarýna göre de artýk serilerin normal daðýldýðý sonucuna varýlmýþtýr.

Bu kontrollerden sonra yýllýk ortalama akýmlar için belirlenen ARMA(p,q) modellerine ait ifadeler kullanýlarak 50 adet sentetik seri üretilmiþ ve istatistiksel karakteristiklere ait güven aralýklarý bulunmuþtur (Tablo 10).

1611 ve 1612 numaralý istasyon için ARMA(1,1) ve 1622 numaralý istasyon için ARMA(2,1) þeklinde belirlenen modellere ait korelogramlarýn kontrolü yapýlmýþ ve tarihi korelogramlarýn %95 güven aralýklarý içinde olduðu belirlenmiþtir (Þekil 11-13).

 


 

 

 

Tablo 7. Seçilen muhtemel ARMA(p,q) modelleri ile bir alt ve bir üst dereceli modellere ait  ve  parametreleri ve artýk seri varyanslarý.

Table 7.  and  parameters, white noise variances for selected possible ARMA(p,q) models and one up and one down degree models.

Ýstasyon no

ARMA(0,1)

ARMA(1,1)

ARMA(2,1)

S

σε2

S

σε2

S

σε2

1611

0.000

-0.662

283.07

7.258

0.988

0.761

67.07

1.720

0.498

0.447

-0.014

67.70

1.736

1612

 

 

 

 

0.990

0.848

37.40

0.959

0.912

0.066

0.674

39.27

1.007

1622

 

 

 

 

0.956

0.144

1.70

0.053

0.589

0.376

-0.363

1.43

0.044

 

Tablo 8. ARMA(p,q) modellerine ait AIC deðerleri.

Table 8. AIC values of ARMA(p,q)) models.

Ýstasyon

no

AIC

ARMA(0,1)

ARMA(1,1)

ARMA(2,1)

1611

79.304

25.148

25.507

1612

 

2.369

6.269

1622

 

-89.955

-93.558

 

Tablo 9. ARMA(p,q) modelleri için Porte Monteau  ve normalite testi sonuçlarý.

Table 9. Results of Porte Monteau and normality tests for ARMA(p,q) models.

Ýstasyon no

Q

L-p

γε

γ

1611

8.060

12-1-1=10

18.31

0.054

0.881

1612

6.990

12-1-1=10

18.31

0.237

0.881

1622

8.743

12-2-1=9

16.92

-0.769

0.961

 

Tablo 10. ARMA(p,q) modelleri için tarihi serinin istatistiksel karakteristikleri ve güven limitleri.

Table 10. %95 confidence intervals and statistical characteristics of historical series for ARMA(p,q).

Ýstasyon

no

Ortalamanýn güven aralýðý

Tarihi seriye ait ortalama

Standart sapmanýn güven aralýðý

Tarihi seriye

ait standart sapma

Çarpýklýðýn güven

aralýðý

Tarihi seriye

ait çarpýklýk

Alt limit

Üst limit

Alt limit

Üst limit

Alt limit

Üst limit

1611

1.530

5.633

3.626

1.105

2.980

1.236

-0.600

0.688

-0.075

1612

1.128

3.149

2.394

0.344

1.720

0.990

-0.850

0.760

0.232

1622

0.431

1.750

1.021

0.177

0.952

0.267

-0.798

0.956

0.698

 


Þekil 11. ARMA(1,1) modeli için 1611 numaralý istasyona ait tarihi korelogram ve %95 güven aralýðý.

Figure 11. Historical correlogram and %95 confidence interval of gauging station with the number of 1611 for ARMA(1,1) model.

Þekil 12. ARMA(1,1) modeli için 1612 numaralý istasyona ait tarihi korelogram ve %95 güven aralýðý.

Figure 12. Historical correlogram and %95 confidence interval of gauging station with the number of 1612 for ARMA(1,1).

Þekil 13. ARMA(2,1) modeli için 1622 numaralý istasyona ait tarihi korelogram ve %95 güven aralýðý.

Figure 13. Historical correlogram and %95 confidence interval of gauging station with the number of 1622 for ARMA(2,1) model.

 

Korelogramlar incelendiðinde, her üç istasyona ait tarihi korelogramlarýn %95 güven limitleri içinde kaldýðý görülmektedir. 1611 numaralý istasyon için k=12, 1622 numaralý istasyon için ise k=4 gecikme deðerinde tarihi korelogram güven limitlerinin dýþýna çýkmýþtýr. Ancak bu durum kabul edilebilir sýnýrlar içinde kalmaktadýr (12α=120.05≈1).

Yapýlan bütün kontroller sonucunda üç akým gözlem istasyonu için belirlenen ARMA(p,q) modellerine ait matematiksel ifadeler aþaðýda verilmiþtir:

 

1611 numaralý istasyon için ARMA(1,1) modeli

 

       (14)

 

1612 numaralý istasyon için ARMA(1,1) modeli

 

        (15)

 

1622 numaralý istasyon için ARMA(2,1) modeli

 

  16)

 

SONUÇLAR

 

Bu çalýþmada nehir akýmlarýnýn stokastik modellemesinde yaygýn olarak kullanýlan modellerden biri olan AR(p) ve ARMA(p,q) modellerinin metodolojisine ve Orta Anadolu Kapalý Havzasýnda yer alan üç istasyona ait yýllýk ortalama akým serilerine uygulanmasýna yer verilmiþtir. Gerekli tüm kontroller yapýlarak akým serilerini temsil eden modellere karar verildikten sonra sentetik seriler üretilmiþ ve kurulan modellerin, tarihi seriye ait istatistiksel karakteristikleri muhafaza ettiði gösterilmiþtir. Bütün bu yapýlan analizler sonucunda 1611, 1612 ve 1622 numaralý akým gözlem istasyonlarýna ait yýllýk ortalama akýmlarýný temsil eden en uygun otoregressif modelin her üç istasyonda da AR(1) modeli olduðu, en uygun otoregressif hareketli ortalama modelinin ise 1611 ve 1612 numaralý istasyon için ARMA(1,1), 1622 numaralý istasyon için ise ARMA(2,1) olduðuna karar verilmiþtir. Elde edilen bu model Orta Anadolu Kapalý Havzasý’ndaki üç nehrin yýllýk ortalama akým tahminlerinde kullanýlabilir.


 

 

KAYNAKLAR

 

Bayazýt, M., 1998, Hidrolojik Modeller, ÝTÜ Ýnþaat Fakültesi Matbaasý, Ýstanbul

Box, G. E. P. and Jenkins; G. M., 1970, Time Series Analysis, Forecasting and Control, Holden-Day, San Francisco

Kahya, E., Karabörk, Ç. ve Kalaycý, S., 1998, Yeþilýrmak Havzasýnda ARIMA ve Çok Deðiþkenli Stokastik Modelleme Uygulamalarý, II Uluslar Hidrometeoroloji Sempozyumu, 195-203, 18-20 Kasým, Ankara

Karabörk, Ç., 1997, Yýllýk ve Aylýk Akýmlarýn Stokastik Modellemesi, Yüksek Lisans Tezi, Selçuk Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Konya, Türkiye

Karabörk, Ç. ve Kahya, E., 1998, Göksu Nehrinin Yýllýk ve Aylýk Akýmlarýnýn Stokastik Modellemesi, S. Ü. Müh.-Mim. Fak.Derg., c. 13, s. 1, Konya

Karabörk , Ç, ve Kahya, E., 1999, Multivariate Stochastic Modeling of Monthly Streamflow of Rivers in the Sakarya Basin, Turk. J. Engin. Environ. Sci., 23, 133-148

Merzi, N., Usul, N. ve Usul, G., 1995, Çoruh Havzasý’nda Oltu Nehrinin (2323  Numaralý Ýstasyonun) Aylýk Akýmlarýnýn Stokastik Modellemesi, Cilt 6, Sayý 4

Nguyen, V.T.V. and Rouselle, J., 1981, A Stochastic Model For the Time Distibution of Hourly Rainfall Depth, Water Resources Research 17:399-409

Özçelik, C. ve Benzeden, E., 2004, Göl Seviyelerinin Matematik Modelleri, IV Ulusal Hidroloji Kongresi, 247-259, Ýstanbul

Salas, J. D. Delleur, J. W., Yevjevich, V., Lane, W. L., 1980, Applied Modelling of Hydrologic Time Series, Water Resources Publications, Colerado

Salas, J.D. and Obeysekera, J.T.B., 1982, ARMA Model Identification of Hydrologic Time Series, Water Resources Research 18:1011-1021

Þarlak, N. ve Þorman, Ü., 2004, Otoregresif Zaman Serileri Modelleri Parametrelerinin Yeni Bir Metotla (MML) Elde Edilmesi ve Maksimum Olabilirlik Metodu Ýle Karþýlaþtýrýlmasý Uygulama: Kýzýlýrmak Havzasý, IV Ulusal Hidroloji Kongresi, 235-245, Ýstanbul

Te, W. G. and Singh, V.P., 1994, An Autocorrelation Function Method for Estimation Parameters of Autoregressive Models, Water Resources Management 32:33-56

Yiðit, U., 1998, Stochastic Modeling of Monthly Flows of Ankara Creek in Sakarya Basin, Yüksek Lisans Tezi, ODTÜ Fen Bilimleri Enstitüsü, Ankara, Türkiye

Yücel, A. ve Topaloðlu, F., 1999, Adana Ýli Uzun Yýllýk (1929-1990) Günlük Minimum, Ortalama ve Maksimum Sýcaklýk Verilerinin Zaman Serisi Analizi Ýle Ýncelenmesi, Turkish Journal of Agriculture And Forestry 23, Ek Sayý 4, 863-868, Tübitak

Yürekli, K. and Öztürk, F., 2003, Stochastic Modeling of Annual Maximum and MinimumStreamflow of Kelkit Stream, Water International, Volume 28, Number 4, Pages 433–441

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Madde Ölçümleri

Ölçüm Çağırılıyor ...

Metrics powered by PLOS ALM

Refback'ler

  • Åžu halde refbacks yoktur.


Telif Hakkı (c)



Tarayan Veri Tabanları

   ResearchBib 中国知网BASE Logo googleDirectory of Research Journals Indexing LogoOnline Access to Research in the EnvironmentDTUbroadcastlogo PBN - BETA versionjournal tocs uk ile ilgili görsel sonucuFind in a library with WorldCatDiscovery: Library search made simple. Return to JournalSeek Homejatstech ile ilgili görsel sonucuExLibris header imageStanford University LibrariesÂ