ORTA
ANADOLU KAPALI HAVZASININ YILLIK ORTALAMA AKIMLARININ
STOKASTÝK MODELLEMESÝ
Meral
BÜYÜKYILDIZ
S. Ü. Müh. Mim. Fakültesi, Ýnþaat Mühendisliði Bölümü, KONYA
Makalenin
Geliþ Tarihi: 06.04.2004
ÖZET:
Bu
çalýþmada, Orta Anadolu Kapalý Havzasý’nda EÝE tarafýndan iþletilen 1611, 1612
ve 1622 numaralý akým gözlem istasyonlarýnda ölçülen yýllýk ortalama akýmlarýn
stokastik modelleri kurulmuþtur. Ýstasyonlara ait yýllýk ortalama akýmlarýn
otoregressif (AR) ve otoregressif hareketli ortalama (ARMA) modellerinin
metodolojisi verilerek matematiksel ifadeleri elde edilmiþtir. Korelogram ve
kýsmi korelogramlarýn incelenmesi neticesinde muhtemel otoregressif (AR) ve
otoregressif hareketli ortalama (ARMA) model tipi hakkýnda bir ön deðerlendirme
yapýlmýþtýr. Yapýlan analizler sonucunda incelenen akým gözlem istasyonlarýna
ait yýllýk ortalama akým serileri için her üç istasyonda da en uygun otoregressif
modelin AR(1), 1611 ve 1612 numaralý istasyonlarda en uygun otoregressif
hareketli ortalama modelin ARMA(1,1), 1622 numaralý istasyonda ise ARMA(2,1)
olduðu tespit edilmiþtir. Daha sonra kurulan modeller kullanýlarak her bir
istasyonun gözlem periyodu ile ayný N uzunluðuna sahip 50’þer adet sentetik
seri üretilmiþtir. Bu sentetik serilerin istatistiksel karakteristikleri
(ortalama, standart sapma, çarpýklýk katsayýsý, korelogram gibi) hesaplanmýþ ve
bunlar tarihi (orijinal) serinin istatistiksel karakteristikleri ile
kýyaslanmýþtýr. Sonuç olarak; her üç istasyonda da kurulan stokastik modellerin
tarihi serilere ait istatistiksel karakteristikleri muhafaza ettiði
gözlenmiþtir.
Anahtar kelimeler: Akým,
otoregressif model, korelogram, kýsmi korelogram, stokastik
Stochastic
Modeling of Annual Mean Streamflows in
Central Anatolia Closed Basin
ABSTRACT:
In
this study, stochastic models were determined for annual mean streamflows of
gauging stations operated by EIE and numbered as 1611, 1612 and 1622 in Central
Anatolia Closed Basin.For these stations, mathematical expressions were
obtained by using the methods of analyses of autoregressive (AR) models and
autoregressive moving average (ARMA) models for annual streamflow data. A preliminary
study about possible AR and ARMA model types was made after examining the
correlograms and partial correlograms. In conclusion, the AR(1) model was found
to be suitable for annual mean streamflow series of the selected gauging
stations. The best ARMA(p,q) model was also found as ARMA(1,1) model for stations
1611, 1612 and ARMA(2,1) model for station 1622. Then 50 synthetic series
having the same N length period were generated for each gauging station by
using the developed models. Statistical characteristics (mean, standard
deviation, skewness coefficient, correlogram) of these synthetic series were
calculated and compared with the statistical charasteristics of the historical
(original) series. Consequently, it was observed that stochastic models
established for the gauging stations of 1611, 1612 and 1622, preserved the
statistical characteristics of the historical series.
Key
words: Streamflow,
autoregressive model, correlogram, partial correlogram, stochastic
GÝRÝÞ
ve LÝTERATÜR ARAÞTIRMASI
Sürekli olarak
artan dünya nüfusuna paralel olarak suya olan ihtiyaç da önemli bir artýþ
göstermektedir. Bu durum su ve su kaynaklarýnýn önemini gün geçtikçe daha çok
artýrmaktadýr. Nehirler de en önemli doðal su kaynaklarýdýr. Bu yüzden
nehirlerin rasyonel kullanýmý bilimsel araþtýrmalarýn temel konularý
arasýndadýr. Belirli bir zamanda, bir nehirdeki akýmýn tam olarak büyüklüðünü
tahmin etmek hemen hemen imkansýz ya da çok zordur. Ülkenin su kaynaklarýnýn
miktar ve kalite olarak potansiyelinin belirlenmesinde, su kaynaklarý yönetimi
stratejilerinin ortaya konulmasýnda, su kaynaklarý projelerinin planlama,
tasarým, inþaat ve iþletilmesinde büyük önem taþýyan hidrolojik çalýþmalar
günümüzde su kaynaklarý mühendisliðinin temelini oluþturmaktadýr. Su
kaynaklarýný geliþtirme çalýþmalarýnýn hýzla sürdürüldüðü ülkemizde hidrolojik
model çalýþmalarý büyük önem taþýmaktadýr (Bayazýt, 1998).
Su kaynaklarý
sistemlerinin boyutlandýrýlmasýnda ve iþletilmesinde karþýlaþýlan karar vermeye
yönelik problemlerde, sentez ve simülasyon gibi matematiksel yaklaþýmlara
ihtiyaç duyulur. Simülasyon, bir su kaynaðý sisteminin belli bir periyot
boyunca davranýþýnýn matematiksel tarzda ifadesi olarak tanýmlanabilir.
Hidrolojik simülasyon modelleri çeþitli þekillerde sýnýflandýrýlmalarýna raðmen
akým modelleri baþlýca iki grup altýnda toplanýr: (i) Hidrolojik sistemin
deterministik veya fiziksel simülasyonu, (ii) Hidrolojik sistemin istatistiksel
veya stokastik simülasyonu (Salas ve dið., 1980). Stokastik yaklaþým eldeki
tarihi serinin istatistiksel karakteristikleriyle ilgilidir. Bu tür modeller
arasýnda en kolay ve en yaygýn kullanýlanlarý otoregressif modellerdir. Pek çok
tipteki su projelerinin analizinde ve tasarýmýnda, ilgilenilen akarsudaki akým
miktarýyla ilgili bilgilere ihtiyaç duyulur. Çoðu akarsularda, sürekli olarak
ölçüm yapýlmasýna raðmen, araþtýrmacýlar zaman zaman eldeki kayýtlarýn az ya da
kullanýlamaz olmasý durumuyla karþýlaþmaktadýr. Bu durumda, sentez ve
simülasyon metotlarý ile, analizlerde kullanýlmak üzere sentetik akým serileri
üretilmektedir. Stokastik modeller genellikle sentetik serilerin üretilmesi ve
geleceðe yönelik tahmin amacýyla kullanýlýrlar. Sentetik akým serileri,
hidrolojistlere gelecekteki muhtemel varyasyonlarý izleme ve pek çok
alternatifi deðerlendirerek üstlenilen riski azaltma imkaný vermektedir.
Üretilen serinin tarihi seriye ait istatistiksel karakteristikleri muhafaza
etmesi gerekmektedir (Salas et al., 1980).
Zaman serisi modellemesi mevcut
serinin karakteristiklerine baðlý olarak basit ya da kompleks olabilir ve iþlem
basamaklarý genel olarak þu basamaklardan oluþur: Model tipinin seçimi, model
derecesinin tanýmlanmasý, model parametrelerinin tahmini ve modelin
güvenilirliðinin kontrolü (Box ve Jenkins, 1970).
Stokastik modellerle ilgili
olarak dünyada ve ülkemizde birçok çalýþma yapýlmýþtýr. Nguyen ve Rousselle
(1981), saatlik yaðýþý rasgele bir deðiþken olarak kabul etmek suretiyle bu
datalarýn olasýlýk daðýlýmlarýný elde etmek için stokastik bir model teklif etmiþ
ve bu metodu 32 yýllýk saatlik yaðýþ kayýtlarý üzerinde deneyerek
kullanýlabilir olduðu sonucuna varmýþlardýr. Salas ve Obeysekera (1982),
genelleþtirilmiþ kýsmi otokorelasyon fonksiyonunu ele alarak bu fonksiyon
yardýmýyla ARMA modellerinin derecesinin belirlenebileceðini göstermiþlerdir.
Te ve Singh (1994), otoregressif modellerin parametrelerinin hesabýnda
kullanýlmak üzere yeni bir otokorelasyon fonksiyonu metodu teklif etmiþ ve bazý
durumlarda Yule-Walker denklemlerinden daha iyi sonuç verdiðini göstermiþlerdir.
Ayrýca teklif edilen modelin kullanýmýnýn AR(p) modelleri için daha kolay
olduðunu savunmuþlardýr.
Merzi ve dið.
(1995), Çoruh Havzasý’nda Oltu Nehri’ne ait aylýk akýmlarýn stokastik
modellemesini yapmýþlardýr. Modelleme sýrasýnda AR(1), AR(2), AR(3) ve
ARMA(1,1) modelleri denenmek suretiyle en uygun modelin ARMA(1,1) modeli
olduðuna karar verilmiþtir. Karabörk ve Kahya (1998) tarafýndan yapýlan
çalýþmada, Seyhan Havzasýnda Göksu Nehri üzerindeki 1801 nolu Himmetli Akým Gözlem
Ýstasyonunda ölçülen yýllýk ve aylýk akýmlarýn otoregressif (AR) modelleri ve
otoregressif hareketli ortalama (ARMA) modelleri kurulmuþtur. Yapýlan analizler
sonucunda yýllýk akýmlar için AR(1) ve ARMA(2,1); aylýk akýmlar için PAR(2) ve
PARMA(2,1) modellerinin en uygun modeller olduðu görülmüþtür. Ayrýca ARMA
modellerinin söz konusu akým kayýtlarý için AR modellerinden hem yýllýk bazda
hem de aylýk bazdaki simülasyonlarda daha iyi sonuç verdikleri de
vurgulanmýþtýr.
Kahya ve dið.
(1998), Yeþilýrmak Havzasýnda EÝE 1401, 1402, 1413 ve 1414 numaralý akým gözlem
istasyonlarýnda ölçülen yýllýk ortalama akýmlarýn çok deðiþkenli stokastik
modeli kurmuþlardýr. Ýncelenen istasyonlarda seçilen modeller ile bunlarýn bir
alt ve bir üst otoregressif modelleri arasýnda AIC (Akaike Bilgi Kriteri)
deðerleri kullanýlarak kýyaslama yapýlmýþ ve minimum AIC deðerini veren
(optimum) modeller sýrasýyla ARMA(2,1), ARMA(0,1), ARMA(3,1) ve ARMA(2,1)
olarak belirlenmiþtir. Ayrýca ayný istasyonlardaki yýllýk ortalama akýmlarýn
ARIMA(p,d,q) modelleri kurulmuþtur. Ýstasyon verileri normal daðýldýðý için
herhangi bir dönüþüm yapýlmamýþ ve serideki düþük frekanslý bileþenlerin yok
edilmesi/azaltýlmasý için bir kez fark alýnmýþtýr. Farký alýnan seriler için
ARIMA(2,1,1), ARIMA(0,1,1), ARIMA(3,1,1) ve ARIMA(2,1,1) modellerinin uygun
olduðu sonucuna varýlmýþtýr.
Yiðit (1998),
Sakarya Havzasý Ankara Çayý üzerindeki 1226 numaralý Meþecik istasyonunun 28
yýllýk aylýk ve yýllýk akýmlarýnýn stokastik modellemesini yapmýþtýr. Yýllýk
akýmlar için =0.43 parametreli AR(1) modelinin en uygun model olduðu
tespit edilmiþtir. Aylýk akýmlar için ise en uygun model =0.8268 ve =-0.1239 otoregressif parametreli AR(2) modeli seçilmiþtir.
Karabörk
ve Kahya (1999) tarafýndan yapýlan çalýþmada, Sakarya havzasýnda bulunan 12
akým gözlem istasyonunda ölçülen aylýk akýmlarýn çok deðiþkenli periyodik
otoregressif (PAR) ve periyodik otoregressif – hareketli ortalama (PARMA)
modellerinin matematiksel ifadeleri elde edilmiþtir. Bu modellerin metodolojisi
ayrýntýlý olarak beþ aþamada (ön analiz, parametrelerin tahmini, uygunluk
testi, ilave testler ve parametrelerin güvenirliliðinin kontrolü) verilmiþtir. Açýklamalarýn
kolay anlaþýlabilir olmasý için yýllýk çok deðiþkenli AR ve ARMA modellerinin
metodolojileri öncelikle ele alýnmýþtýr.
Analizlere
daha pratik olduðu için PAR(1) modeli ile baþlanmýþ, fakat bu modelin tarihi
seriye ait çapraz korelasyon yapýsýný muhafaza etmediði görülmüþtür. Ön analiz
aþamasýnda tarihi seri korelogramlarýnda uzun dönemli zaman baðýmsýzlýk yapýsý
gözlendiðinden modelleme iþlemlerine çok deðiþkenli ARMA(1,1) modeli ile devam edilmiþtir.
Bu modelin tarihi serilerin hem ayrý ayrý istatistiksel momentlerini hem de çapraz
korelasyon yapýsýný muhafaza etmesi sebebiyle Sakarya Havzasý için geçerli bir
model olduðu gösterilmiþtir.
Yücel ve Topaloðlu (1999), Adana
Meteoroloji Ýstasyonuna iliþkin uzun yýllýk (1929-1990) günlük minimum,
ortalama ve maksimum sýcaklýk deðerlerinin zaman serisi analizi içinde gidiþ,
periyodik ve stokastik bileþenlerini incelemiþtir. Zaman serisi analizi
sonucunda gidiþ bileþeninin bulunmadýðý, periyodik analiz sonucunda sýcaklýk
serilerini ilk harmoniklerin açýkladýðý görülmüþ ve stokastik analizde ise
stokastik bileþenin ikinci mertebe otoregressif model ile açýklanabileceði
görülmüþtür.
Yürekli
ve Öztürk (2003), Kelkit Deresi günlük ekstrem akýmlarýnýn stokastik
modellemesini yaptýðý çalýþmasýnda öncelikle Mann Kendall testini kullanarak
günlük ekstrem akýmlarda herhangi bir trend olup olmadýðýný incelemiþ ve
sonuçta hiçbir trend bulamamýþtýr. Bu nedenle ARIMA modeli yerine ARMA modelini
kullanmýþtýr. Otokorelasyon ve kýsmi otokorelasyon fonksiyonlarýný kullanarak,
korelogram ve kýsmi korelogramlar çizilmiþ ve alternatif ARMA modelleri
belirlenmiþtir. Korelogramlarýn incelenmesi neticesinde günlük maksimum
akýmlarýn birbirine baðýmlý olmadýðý, günlük minimum akýmlarýn ise lineer
baðýmlý olduðu gözlenmiþtir. Bu nedenle günlük maksimum kayýtlarýn modellemesi
yapýlmamýþtýr. Günlük minimum akým kayýtlarý için korelogram ve kýsmi
korelogramlardan tüm diagnostik kontroller yapýlarak dört ARMA modeli
belirlenmiþtir. Schwarz
Bayesian Kriteri (SBC) dikkate alýnarak ARMA(1,0) modeli en uygun model olarak
belirlenmiþtir. Yapýlan hata tahminleri neticesinde de Kelkit Deresi günlük
minimum akýmlarýný temsil eden en uygun modelin ARMA(1,0) modeli olduðu tespit
edilmiþtir.
Þarlak ve Þorman (2004), normal
daðýlým dýþýnda genel lojistik ve gamma daðýlýmý için düzenlenmiþ maksimum olabilirlik
(MML) metotu ile AR(1) zaman serilerinin model parametrelerinin bulunmasý
üzerinde durmuþ ve maksimum olabilirlik metodu ile karþýlaþtýrmýþtýr. Ayrýca bu
metotlar EIE 1501 yýllýk akým gözlem istasyonu verilerine uygulanmýþtýr. Her üç
daðýlým (genel lojistik, gamma ve normal) için elde edilen model parametreleri
ile kurulan AR(1) model yapýlarý kullanýlarak yazýlan bilgisayar programý ile
elde edilen yapay seriler gözlemlenmiþ verilerle karþýlaþtýrýlmýþtýr.
Özçelik
ve Benzeden (2004), tarafýndan yapýlan çalýþmanýn ilk bölümünde, Türkiye’deki 45 doðal
gölün aylýk seviye kayýtlarý uyumsuzluk ve homojenlik açýsýndan görsel olarak
incelenmiþtir. Sadece 12 gölün kayýtlarý uyumlu hale getirilebilmiþ ve birkaç
eksik gözlem tamamlanmýþtýr. Daha sonra, bu 12 göldeki aylýk seviye
kayýtlarýnýn yaklaþýk matematik yapýlarý nispi periyodogram ve otokorelasyon
teknikleri kullanýlarak saptanmýþtýr.
Çalýþmanýn ön
sonuçlarý, aylýk göl seviyelerinin, ortalamalarda ve kýsmen de standart
sapmalardaki bir kaç harmonikle oldukça iyi tanýmlanabilen periyodik bileþenler
ile AR(1), AR(2), AR(3), ARMA (1,1) gibi doðrusal duraðan modellerle yeterli
ölçüde tanýmlanabilen stokastik bileþenlerden oluþtuðunu göstermiþtir.
Bu çalýþmada nehir akýmlarýnýn
modellenmesinde yaygýn olarak kullanýlan yýllýk otoregressif (AR) ve (ARMA) modelleri
ele alýnarak modelin kurulma aþamalarý adým adým verilmiþtir.
MATERYAL
VE METOT
Bu çalýþmada,
Orta Anadolu Kapalý Havzasýnda (Þekil 1) bulunan istasyonlar arasýndan akýntýya
karþý herhangi bir düzenleme veya çevirmenin olmadýðý ve uzun süreli gözlem
periyoduna sahip olan 3 adet istasyona ait yýllýk ortalama akým verileri
kullanýlmýþtýr.
Bu
istasyonlar, Çarþamba Çayý üzerindeki 1611 numaralý Bozkýr, Ýbrala Çayý
üzerindeki 1612 numaralý Denircik ve Peçeneközü Deresi üzerindeki 1622 numaralý
Þereflikoçhisar akým gözlem istasyonlarýdýr. Bu istasyonlara ait yýllýk
ortalama akýmlarýn stokastik modelleri (otoregressif model (AR) ve Otoregressif
hareketli-ortalama modeli (ARMA)) kurulmuþtur. Çalýþmada kullanýlan veriler EÝE
akým gözlem yýllýklarýndan alýnmýþtýr ve yýllýk ortalama akým deðerleri 1611
ile 1612 numaralý istasyonlar için 1962-2000, 1622 numaralý istasyon için ise
1969-2000 yýllarýný kapsamaktadýr. Modelin metodolojisi için Salas ve dið.
(1980)’nin önerdikleri yol izlenerek gerekli formülasyonlar verilmiþ ve
modellemeye ait iþlem basamaklarý ayrýntýlý bir þekilde açýklanmýþtýr.
Þekil 1. Orta Anadolu Kapalý Havzasý.
Figure 1. Central Anatolia
Closed Basin.
Yýllýk
Otoregressif Modeller (AR)
Otoregressif
modeller 1960’lý yýllarýn baþlarýndan itibaren yýllýk ve periyodik zaman
serilerinin modellenmesi amacýyla hidrolojide ve su kaynaklarýnýn
planlanmasýnda, zaman baðýmlýlýðý gerektiren bir yapýya sahip olmalarý ve basit
bir modelleme þekli olmasý açýsýndan yaygýn olarak kullanýlmýþtýr. Bu tipteki
modeller sabit parametreli ya da zamanla deðiþen parametrelere sahip
olabileceði gibi, bunlarýn kombinasyonlarý þeklinde de olabilir. Sabit
parametreli modeller yýllýk serilerin modellenmesinde kullanýlýrken diðer
tipteki modeller periyodik seriler için kullanýlýrlar.
Zaman
baðýmlýlýðý gösteren normal daðýlmýþ, ortalamasý µ ve varyansý σ2
olan kararlý (stasyoner) bir yt zaman serisi ele alalým. Normal
daðýlmýþ deðiþkenler bu çalýþmada “yt” notasyonu ile gösterilmiþtir.
AR(p) ile gösterilen p derecesindeki bir otoregressif model aþaðýdaki gibi
ifade edilir (Salas et al.,1980).
(1)
Yukarýdaki (1)
denklemindeki yt zaman baðýmlýlýðý olan bir deðiþkeni, εt:
ortalamasý sýfýr, varyansý olan normal daðýlýma
uyan zamandan baðýmsýz rastgele deðiþkeni, ,…., otoregressif katsayýlarý ifade etmektedir. Yýllýk serilerin
modelleme aþamalarý aþaðýda verilmiþtir;
Ön analiz aþamasýnda;
ilk olarak tarihi (orijinal) zaman serisinin normal daðýlýp daðýlmadýðý kontrol
edilmelidir. Bu test çarpýklýk katsayýsý testi kullanýlarak yapýlabilir. Bu
test sonucunda serinin normal daðýlmadýðý tespit edilirse, uygun bir
transformasyon ile seri normal daðýlmýþ hale dönüþtürülür. Daha sonra model
derecesi hakkýnda bir ön deðerlendirme yapmak amacýyla kapalý, seri varsayýmýna
dayalý (2) denklemi yardýmýyla seriye ait rk otokorelasyon
katsayýlarý hesaplanýr.
(2)
%95 olasýlýk seviyesi için Anderson
limitleri ile birlikte hesaplanan otokorelasyon deðerlerinin k ötelemesine göre
deðiþimini gösteren korelogram çizilir. Herhangi bir rk deðerinin
istatistiksel olarak önemli çýkmasý durumunda, seride birbirleri arasýnda k kadar
gecikme olan terimlerin birbiriyle baðýmlý olduklarý sonucuna varýlýr. Modelin
otoregressif derecesinin belirlenmesinde kullanýlan diðer bir metot da, verilen
bir modelin ya da serinin zamansal baðýmlýlýðýný temsil eden kýsmi
otokorelasyon fonksiyonu ve bunun kýsmi korelogram ile ifade edilmesidir.
Seride N adet eleman varsa L=0.3N olacak þekilde ,….., terimlerinin hesaplanmasý kýsmi korelogramýn çizilmesi için
yeterli olur. k’ýncý dereceden bir AR(k) sürecindeki kýsmi otokorelasyon
katsayýsý , ρj ve ρj-k (popülasyon
otokorelasyon katsayýlarý) terimleri arasýndaki lineer iliþkinin bir ölçüsüdür.
Bir AR(k) modeli için aþaðýdaki farklar denklemini yazmak mümkündür.
(3)
Yukarýdaki
farklar denkleminden faydalanmak suretiyle, bir zaman serisinin kýsmi
otokorelasyon fonksiyonuna ait k. gecikme derecesindeki fk(k) terimini
elde etmek için, bir lineer denklem takýmý oluþturulabilir ve buradan vektörü elde edilerek
sonuca gidilebilir. deðerleri, alternatif
olarak bu çalýþmada da kullanýlan Durbin formülleri ile de hesaplanabilir .
Sürecin AR(p)
modeli olduðu hipotezi ile k>p için tahmin edilen (örnekten hesaplanan) fk(k); sýfýr
ortalamasý ve 1/N olan varyansý ile asimptotik olarak normal daðýlýma uyar.
Böylece sýfýr kýsmi otokorelasyon için (1-a) güven
limitleri (4) denklemi ile hesaplanýr.
(4)
Burada, N örnekteki eleman sayýsý, a ise seçilen önem
seviyesidir. u1-a/2 ise 1-a/2
olasýlýðýndaki standart normal deðiþkendir.
fk(k)
deðerlerinin k gecikme derecesine göre deðiþimini veren korelogramýn
çizilmesinden sonra (4) ifadesi ile hesaplanan güven limitleri de ayný grafik
üzerinde iþaretlenir. Güven limitlerinden daha büyük deðerler alan fk(k)
terimlerinin istatistiksel açýdan önemli olduðu sonucuna varýlýr ve hangi
gecikme derecelerinde kestikleri dikkate alýnarak model derecesi için karar
verilir.
Parametre
tahmini aþamasýnda
modele ait parametreler tahmin edilir ve bu parametrelerin kararlýlýk þartlarý
kontrol edilir. Parametre tahmininde momentler, maksimum olabilirlik, en küçük
kareler (Salas ve dið., 1980) ve otokorelasyon fonksiyonu (Te ve Sing, 1994)
metotlarýndan biri kullanýlýr. Bu çalýþmada parametre tahmininde yaygýn ve
basit bir kullaným alaný olduðu için momentler metodu kullanýlmýþtýr. Ýlk
olarak örnek ortalamasý () ve varyansý () bulunarak ortalamadan sapmalarý ifade eden serisi elde edilir.
Seçilen AR(p) modeline ait otoregressif
parametreleri aþaðýda verilen denklemin ardýþýk kullanýmý ile hesaplanýr.
(5)
Daha sonra artýk seri varyansý olan deðeri hesaplanýr.
Sabit parametreli bir AR(p) modelinin kararlý olmasý için verilen karakteristik
denklemin köklerinin birim daire içinde kalmasý gerekir (Salas ve dið., 1980).
Seçilen modelin uygunluk testi için aþaðýda
verilen denklem yardýmýyla εt artýk serileri bulunur.
(6)
Eðer seçilen
modelin derecesi p=0 ise εt=zt olduðuna dikkat
edilmelidir. Daha sonra hesaplanan et artýk
serilerinin baðýmsýzlýk kontrolü yapýlýr. Bu Port Monteau metodu ile
yapýlabilir. Bunun için aþaðýdaki denklem kullanýlarak Q istatistiði
hesaplanýr:
(7)
Bu denklemde N örneðin eleman sayýsý,
rk(e) ise artýk serilerin (2)
denklemi ile hesaplanan otokorelasyon katsayýlarýdýr. L ise göz önüne alýnan en
büyük gecikme deðeridir. Hesaplanan Q deðeri (L-p)
serbestlik derecesindeki ve istenilen olasýlýktaki c2 (ki-kare) deðeri ile kýyaslanýr. Olasýlýk seviyesi olarak 1-a=0.95 almak yeterli olur. Q deðerinin c2 deðerinden küçük olmasý durumunda artýk serilerin baðýmsýz olduðu
sonucuna varýlýr ve iþlemlere devam edilir. Aksi halde modelin derecesi p=p+1
alýnarak geriye dönülür. et
artýk serilerinin çarpýklýðý da kontrol edilmelidir, fakat bu noktada
inisiyatif kullanmak mümkündür (Salas ve dið., 1980). Seçilen modelin derecesinin
uygunluðunu araþtýrmak için Akaike Bilgi Kriteri (Akaike Information Criterion;
AIC) kullanýlýr. Bunun için eðer seçilen model AR(p) ise AR(p-1), AR(p) ve
AR(p+1) modelleri arasýnda AIC deðerleri arasýnda bir kýyaslama yapýlýr ve
aþaðýdaki denklem kullanýlýr:
(8)
Daha sonra bu üç model
için hesaplanan AIC deðerleri kýyaslanýr ve minimum AIC deðerini veren model, en
uygun model kabul edilir.
Modele ait ilave testler aþamasýnda,
sentetik seriler üretilerek, bu sentetik serilerle tarihi serinin istatistiksel
karakteristikleri (ortalama, standart sapma, çarpýklýk katsayýsý ve korelogram
gibi) karþýlaþtýrýlýr. Bunun için kurulan AR(p) modeli ile (1) ifadesi
kullanýlarak, tarihi seri ile ayný uzunluða sahip sözgelimi 100 adet seri
üretilir. Daha sonra her bir serinin istatistiksel karakteristikleri olan
ortalama µ(i), standart sapma σ(i), çarpýklýk katsayýsý γ(i) ve
korelogram rk(i) hesaplanýr (i=1,.........,100). Hesaplanan sentetik
serilere ait bu istatistiksel karakteristikler ile tarihi seriye ait önceden
hesaplanan istatistiki karakteristikler kýyaslanýr. Burada örnek olarak
korelogramlarýn kýyaslanmasý verilecektir. Her bir öteleme deðeri (k) için önce
rk’larýn örnek ortalamasý, sonra rk deðerlerinin örnek
standart sapmasý hesaplanýr. Böylece rk için güven aralýðý ifadesi ile bulunur.
Burada c katsayýsý testin önem derecesine baðlý olup bu çalýþmada %5 önem
seviyesine karþýlýk gelen 1.96 deðeri seçilmiþtir. Bu metot diðer istatistiksel
karakteristiklerin mukayesesi için de kullanýlabilir.
Bu
kontrollerin sonucunda eðer bir ya da daha fazla tarihi karakteristiðin model
tarafýndan muhafaza edilmediði ortaya çýkarsa, modeli kabul ya da reddetmek
araþtýrýcýnýn sonuçlarý ne derece önemli bulduðuna baðlýdýr.
Yýllýk Otoregressif Hareketli Ortalama Modelleri (ARMA)
Yýllýk
serilerin ARMA modelleri için yýllýk AR modellerinde verilen prosedür takip edilerek,
önce orijinal tarihi serinin normal daðýlýp daðýlmadýðý kontrol edilir. Normal
daðýlmamýþ seriler uygun bir transformasyon ile normal daðýlmýþ hale
dönüþtürülür. Daha sonra otokorelasyon ve kýsmi otokorelasyon fonksiyonlarý
elde edilerek çizilen korelogram ve kýsmi korelogramlar yardýmý ile modelin
derecesi için bir ön seçim yapýlýr. ARMA modeline ait otokorelasyon fonksiyonu
AR modeline nazaran sýfýra daha yavaþ yakýnsamaktadýr. Bu nedenle çizilen
korelogramýn sýfýra hemen birkaç deðerden sonra yakýnsamamasý bir hareketli
ortalama bileþenine, dolayýsýyla ARMA modeline iþaret eder. Eðer herhangi bir q
gecikme derecesinden sonra gelen bütün otokorelasyon deðerleri seçilen güven
sýnýrlarý içerisinde ise, bu durum q derecesinden bir MA süreci anlamýna gelir.
Hareketli ortalama bileþeninin derecesi genellikle q=1 alýnmaktadýr. Kýsmi
korelogramda kýsmi otokorelasyon fonksiyonlarýnýn güven seviyesine ait
sýnýrlarý kestiði noktalar otoregressif bileþenin derecesini seçmek için önemli
bir ipucu verir. Bu þekilde bir ARMA(p,q) modeline ait p ve q deðerleri
belirlenmiþ olur.
Serinin
ortalamasý ve varyansý
belirlendikten sonra, serisi elde edilir. Seçilen
muhtemel modele ait ve parametrelerinin
bulunmasý gerekmektedir. Bunun için Salas ve dið. (1980) ilk olarak bu
parametrelere ait bir ön saptama yapýlmasýný ve daha sonra bu deðerlerin
komþuluðundaki çeþitli kombinasyonlar için artýk serilerin kareleri toplamýnýn
hesaplanarak minimum deðeri veren kombinasyonun kesin parametreler olarak
seçilmesini önermektedir. Box ve Jenkins (1970), ARMA(1,1) modeli için ve deðerlerinden
hareketle ve parametrelerini pratik
olarak bulmaya yarayan bir abak vermiþtir. Artýk serilerin karelerinin toplamý formülü ile ifade
edilirse, minimum S deðerini veren [,] deðerleri model parametreleri olarak kullanýlabilir. Bu
çalýþmada [,] deðerleri bilgisayar yardýmýyla optimizasyon iþlemi
yapýlarak elde edilmiþtir. Bu iþlem için, bilgisayar ve parametrelerini [-1,1]
aralýðýnda deðiþtirecek þekilde programlanýr ve bu aralýkta minimum S deðerini
veren kombinasyona yakýnsamasý saðlanýr. Bu, daha hýzlý ve güvenilir bir
þekilde sonuca gitmeyi saðlamaktadýr. S ifadesindeki artýk serileri
ARMA(p,q) modelleri için aþaðýdaki (9) ifadesi ile hesaplanýr.
(9)
(9) denklemi ile deðerleri
hesaplanýrken baþlangýç deðerleri p ya da q
deðerlerinden hangisi büyük ise o deðere kadar sýfýr alýnýr. Optimizasyon
sonucu bulunan deðerlerinin
kararlýlýk þartlarýný, deðerlerinin ise
invertibilite þartlarýný saðlamasý gerekmektedir (Salas ve dið., 1980). Modelin
uygunluk testi için, minimum S deðerini veren ve parametreleri
kullanýlarak elde edilen artýk serilerinin
önemli bir içsel baðýmlýlýðý olup olmadýðý araþtýrýlýr. Seçilen muhtemel
modelin, bir alt ve bir üst dereceli modeli ile kýyaslanmasý gerekir. Bu
kýyaslama iþlemi için denkleminden
faydalanýlýr. Bu ifadede ’ dir. Seçilen muhtemel modele ait AIC deðeri, bir alt ve bir
üst modele ait AIC deðerlerinden önemli derecede büyük ise modelin derecesi
deðiþtirilir, küçük ise seçilen model ile iþlemlere devam edilir. Modelin
derecesi ve parametreleri bu þekilde belirlendikten sonra aþaðýda verile (10)
denklemi ile sentetik zt serisi elde edilerek yt
serilerine geçilir.
(10)
Daha
sonra modelin tarihi seriye ait karakteristikleri muhafaza edip etmediði
kontrol edilir. ARMA(p,q) modellerine ait ve parametrelerinin güven
aralýklarýnýn hesaplanmasý da mümkündür (Salas ve dið., 1980).
ARAÞTIRMA
SONUÇLARI
Yýllýk Akýmlarýn AR Modellemesi
Ýlk olarak her
bir istasyona ait yýllýk ortalama akým serilerinin normal daðýlýp daðýlmadýðýný
tespit etmek için akým serileri çarpýklýk testine tabi tutulmuþ ve elde edilen
çarpýklýk katsayýsý (γ) deðerleri Snedecor ve Cohran’ tarafýndan önerilen
(Salas ve dið., 1980) α=0.02 önem seviyesindeki limit deðerleri [γα(N)]
ile karþýlaþtýrýlmýþtýr ve sonuçlar Tablo 1’de verilmiþtir.
Tablo
1. Akým gözlem istasyonlarýna ait çarpýklýk katsayýsýlarý
Table 1.
Skewness coefficienst of gauging stations.
Ýstasyon no |
Gözlem süresi
(N, yýl) |
Çarpýklýk
katsayýsý (γ) |
γα(N) |
1611 |
39 |
-0.075 |
0.881 |
1612 |
39 |
0.232 |
0.881 |
1622 |
32 |
0.698 |
0.961 |
Tablo 1’de
görüldüðü gibi çarpýklýk katsayýsý(γ) deðerleri γα(N)
deðerlerinden küçük olduðu için üç istasyonda da yýllýk ortalama akým
serilerinin normal daðýlýma uygun olduðu kabul edilmiþtir. Uygulanacak modelin
derecesi hakkýnda fikir sahibi olabilmek için akým serilerine ait k=12’ye kadar
otokorelasyon ve kýsmi otokorelasyon katsayýlarý hesaplanmýþtýr. Söz konusu
istasyonlara ait korelogram ve kýsmi korelogramlar 1611 numaralý istasyon için
Þekil 2 ve 3’de, 1612 numaralý istasyon için Þekil 4 ve 5’de, 1622 numaralý
istasyon için de Þekil 6 ve Þekil 7’de verilmiþtir.
1611 nolu
istasyonun korelogramý (Þekil 2) incelendiðinde akým serilerine ait terimler
arasýnda önemli bir zaman baðýmlýlýðý olmadýðý görülmektedir. Kýsmi korelograma
(Þekil 3) göre de kýsmi otokorelasyon katsayýlarý istatistiksel açýdan
önemsizdir. Korelogram ve kýsmi korelogramýn incelenmesi sonucunda 1611 nolu
istasyona ait yýllýk ortalama akýmlar için AR(0) modeli uygun görülmüþtür.
Þekil 2. 1611 nolu AGÝ’ ye ait yýllýk
ortalama akýmlarýn korelogramý ve %95 güven limitleri.
Figure 2. Correlogram and %95
confidence intervals of annual mean streamflows of gauging station with the
number of 1611.
Þekil 3. 1611 nolu AGÝ’ ye ait yýllýk
ortalama akýmlarýn kýsmi korelogramý ve %95 güven limitleri.
Figure 3. Partial correlogram and %95 confidence
intervals of annual mean streamflows of gauging station with the number of 1611.
Þekil 4. 1612 nolu AGÝ’ ye ait yýllýk
ortalama akýmlarýn korelogramý ve %95 güven limitleri.
Figure 4. Correlogram and %95
confidence intervals of annual mean streamflows of gauging station with the
number of 1612.
Þekil 5. 1612 nolu AGÝ’ ye ait yýllýk
ortalama akýmlarýn kýsmi korelogramý ve %95 güven limitleri.
Figure 5. Partial correlogram and %95 confidence
intervals of annual mean streamflows of gauging station with the
number of 1612.
Þekil 6. 1622 nolu AGÝ’ ye ait yýllýk
ortalama akýmlarýn korelogramý ve %95 güven limitleri.
Figure 6. Correlogram and %95
confidence intervals of annual mean streamflows of gauging station with the
number of 1622.
Þekil 7. 1622 nolu AGÝ’ ye ait yýllýk
ortalama akýmlarýn kýsmi korelogramý ve %95 güven limitleri.
Figure
7. Partial correlogram and %95 confidence intervals of annual mean streamflows
of gauging station with the number of 1622.
Bu istasyona
ait kýsmi korelogramýn da yaklaþýk birinci ötelemede önemli çýkmasý 1612 numaralý
akým gözlem istasyonuna ait yýllýk ortalama akýmlar için AR(1) modelinin
muhtemel model olduðunu göstermektedir. 1622 numaralý akým gözlem istasyonu
için de hem korelogram (Þekil 6) hem de kýsmi korelogram (Þekil 7)
incelendiðinde akým serilerinin birbirine baðýmlý olduðu görülmektedir. Her iki
þekilde de korelogramlarýn birinci ötelemede önemli çýkmasý akým serilerini
temsil eden muhtemel modelin AR(1) modeli olduðunu iþaret etmektedir.
1612 numaralý
akým gözlem istasyonuna ait yýllýk ortalama akýmlarý temsil eden Þekil 4’ deki
korelogram incelendiðinde r1 deðerinin istatistiksel açýdan önemli
olduðu gözlenmiþtir. Akým serisindeki ardýþýk deðerlerin birbirine baðýmlý
olmasý ve r1 deðerinin istatistiksel açýdan önemli çýkmasý sebebi
ile AR(1) modelinin geçerli olabileceði düþünülmüþtür.
Öngörülen modellere ait
parametreleri tahmin etmek ve bu parametrelerin kararlýlýk þartlarýný kontrol
etmek amacýyla, her bir istasyonun akým serilerine ait ortalamalar () ve varyanslar () hesaplanmýþ, denklemi ile zt
serisi elde edilmiþtir. Akým serilerine ait ortalamalar, varyanslar ve
otoregressif parametreler Tablo 2’de verilmiþtir.
Tablo 2’deki
deðerler dikkate alýndýðýnda her üç istasyon için bulunan otoregressif
parametrenin –1<<1 þartýna uyduðu ve sonuç olarak parametrelerin
kararlýlýk þartlarýný saðladýðý görülmektedir.
Seçilen
modelin uygunluk testlerinin yapýlmasý amacýyla öncelikle her üç akým serisi
için artýk seriler (εt) elde edilmiþ ve bu serilerin
baðýmsýzlýk testleri yapýlmýþtýr. Bunun için önce artýk serilerin korelogramý
hesaplanmýþ ve L=0.3N≈ 12 alýnarak Porte Monteau metodu kullanýlarak Q
istatistikleri bulunmuþ ve bu deðer (L-p) serbestlik derecesindeki ve %95 olasýlýktaki
deðeri ile
kýyaslanmýþtýr. Ayrýca εt artýk serilerinin normal daðýlýp
daðýlmadýðý da bu serilere ait çarpýklýk katsayýsý deðerleri dikkate alýnarak
kontrol edilmiþtir. Bu iþlemlerin sonuçlarý Tablo 3’de verilmiþtir.
.
Tablo 2. Akým serilerine ait
ortalamalar, varyanslar ve otoregressif parametreler.
Table 2. Means, variances and
autoregressive parameters of streamflow series.
Ýstasyon no |
Ortalama () |
Varyans () |
=r1 |
1611 |
3.626 |
1.527 |
0.138 |
1612 |
2.394 |
0.979 |
0.303 |
1622 |
1.021 |
0.071 |
0.436 |
Tablo 3. Porte Monteau ve normalite
testi sonuçlarý.
Table 3. Results of Porte Monteau and
normality tests.
Ýstasyon no |
Q |
L-p |
|
γε |
γ |
1611 |
8.49 |
12 |
21 |
-0.075 |
0.881 |
1612 |
7.418 |
12 |
21 |
0.232 |
0.881 |
1622 |
4.322 |
11 |
19.68 |
0.271 |
0.961 |
Tablo 3’deki
sonuçlar dikkate alýndýðýnda her üç istasyon için bulunan Q deðerlerinin söz
konusu L-p deðerlerine göre bulunan deðerlerinden küçük
olduðu dolayýsý ile εt artýk serilerinin baðýmsýz olduðuna
karar verilmiþtir. Tablo 3’deki γε deðerleri de γ
deðerlerinden küçük olduðu için artýk serilerin normal daðýldýðý kabul
edilmiþtir.
1611 ve 1612
numaralý istasyonlar için seçilen modelin bir üst, 1622 numaralý istasyon için
seçilen modelin ise bir alt ve bir üst modelleri arasýnda AIC (Akaike Bilgi
Kriteri-Akaike Information Criterion) kullanýlarak bir kýyaslama yapýlmýþtýr.
Bunun için 1611 numaralý ve 1612 numaralý istasyonlarda AR(1) modeli için, 1622
numaralý istasyonda ise AR(0) ve AR(2) modeli için artýk seri varyanslarý (σε2) bulunmuþtur
(Tablo 4).
Tablo 4. AR(p) modellerine ait artýk
seri varyanslarý.
Table 4. White noise variances of
AR(p) models.
Ýstasyon no |
σε2 |
||
AR(0) |
AR(1) |
AR(2) |
|
1611 |
1.527 |
1.538 |
-- |
1612 |
0.979 |
0.913 |
-- |
1622 |
0.071 |
0.060 |
0.061 |
Daha sonra her model için AIC
deðerleri elde edilerek en küçük AIC deðerini veren model o istasyonun yýllýk
ortalama akýmlarýný temsil eden en uygun model olarak seçilmiþtir (Tablo 5).
Tablo 5’e göre en küçük AIC deðerini veren model 1611 numaralý istasyonda
AR(0), 1612 numaralý istasyonda AR(1) ve 1622 numaralý istasyonda ise AR(1)
modelidir.
Tablo 5. AR(p) modellerine ait AIC
deðerleri
Table 5. AIC values of AR(p) models
Ýstasyon no |
AIC |
|||
AR(0) |
AR(1) |
AR(2) |
||
1611 |
16.515 |
18.778 |
|
|
1612 |
-0.821 |
-1.569 |
|
|
1622 |
-84.516 |
-88.259 |
-85.266 |
|
Kurulan modeller kullanýlarak her bir
istasyonun gözlem periyodu ile ayný N uzunluðuna sahip 50’þer adet sentetik
seri üretilmiþtir ve bu serilerin tarihi seriye ait karakteristikleri
(ortalama, standart sapma, çarpýklýk ve korelogram) muhafaza edip etmediklerini
kontrol etmek için üretilen sentetik serilerin korelogramý, ortalamasý,
standart sapmasý ve çarpýklýk katsayýsý ile %95 güven aralýklarý
hesaplanmýþtýr. Her bir istasyona ait olan tarihi serilere ait istatistiksel
karakteristikler ve güven aralýklarý Tablo 6’da verilmiþtir.
Tablo 6 incelendiðinde 1611 numaralý
istasyonda tarihi seriye ait standart sapma deðerinin güven aralýðýnda olmadýðý
görülmektedir. Diðer karakteristikler her üç istasyonda da güven aralýklarý
içine düþmektedir. Bu nedenle 1611 numaralý istasyonun model derecesi bir
derece artýrýlmýþ ve AR(1) modeli yeni model olarak seçilmiþtir. 1612 ve 1622
numaralý istasyon için seçilen modeller ise en baþta seçilen AR(1) modelidir.
Tablo 6. Tarihi serinin istatistiksel
karakteristikleri ve güven limitleri.
Table 6. %95 confidence intervals and
statistical characteristics of historical series.
Ýstasyon no |
Ortalamanýn
güven aralýðý |
Tarihi
seriye ait ortalama |
Standart
sapmanýn güven aralýðý |
Tarihi
seriye ait standart
sapma |
Çarpýklýðýn
güven aralýðý |
Tarihi
seriye ait
çarpýklýk |
|||
Alt limit |
Üst limit |
Alt limit |
Üst limit |
Alt limit |
Üst limit |
||||
1611 |
3.374 |
3.891 |
3.626 |
0.619 |
1.135 |
1.236 |
-0.715 |
0.788 |
-0.075 |
1612 |
2.095 |
2.724 |
2.394 |
0.368 |
1.001 |
0.990 |
-0.677 |
0.720 |
0.232 |
1622 |
0.900 |
1.137 |
1.021 |
0.081 |
0.313 |
0.267 |
-0.806 |
0.764 |
0.698 |
1611 numaralý
istasyonda belirlenen yeni model olan AR(1)’e göre model karakteristikleri
tekrar hesaplandýðýnda ortalama için güven aralýðý [3.273;3.988] olarak
bulunmuþtur. Tarihi seriye ait ortalama ise 3.626 m3/s olup güven
aralýðý içine düþmektedir. Standart sapmanýn güven aralýðý ise [0.491;1.241]
olup tarihi seriye ait olan 1.236 standart sapma deðeri de güven aralýðý içine
düþmektedir. Çarpýklýk katsayýsýna ait olan güven aralýðý da [-0.766;0.741]’dir
ve tarihi seriye ait çarpýklýk katsayýsý deðeri olan –0.075 deðeri de bu güven
aralýðý içinde kalmaktadýr. Bu sonuçlar 1611 numaralý istasyon için belirlenen
AR(1) modelinin uygun model olduðu sonucunu göstermektedir.
Her bir istasyon için
korelogramlarýn kontrolü de yapýlmýþ ve üç istasyona ait tarihi korelogramlarýn
%95 güven aralýklarý içinde olduðu belirlenmiþtir (Þekil 8, Þekil 9 ve Þekil
10).
Þekil 8. AR(1) modeli için 1611
numaralý istasyona ait tarihi korelogram ve %95 güven aralýðý.
Figure 8. Historical correlogram and
%95 confidence interval of gauging station with the number of 1611 for AR(1)
model.
Þekil 8, 9 ve
10 incelendiðinde her üç istasyona ait tarihi korelogramlarýn %95 güven
limtleri içinde kaldýðý görülmektedir. 1611 numaralý istasyon için k=12 gecikme
deðerinde tarihi korelogram güven limitlerinin dýþýna çýkmýþtýr. Ancak bu durum
kabul edilebilir sýnýrlar içinde kalmaktadýr (12α=120.05≈1).
Þekil 9. AR(1) modeli için 1612
numaralý istasyona ait tarihi korelogram ve %95 güven aralýðý.
Figure 9.
Historical correlogram and %95 confidence interval of gauging station with the
number of 1612 for AR(1) model.
Þekil 10. 1622 numaralý istasyon için
tarihi korelogram ve %95 güven aralýðý
Figure 10. Historical correlogram and
%95 confidence interval of gauging station with the number of 1622.
Sonuç olarak;
AR(1) modelinin þeklindeki ifadesine göre
incelenen üç istasyona ait kurulan AR(1) modellerinin matematiksel ifadesi
aþaðýdaki gibi elde edilmiþtir.
1611 numaralý
istasyon için AR(1) modeli
(11)
1612 numaralý istasyon için AR(1)
modeli
(12)
1622 numaralý istasyon için AR(1)
modeli
(13)
Bu ifadelerdeki zt
standardize seriyi, standart normal
rastgele sayýlarý, ise rastgele
deðiþkenin standart sapmasýný ifade etmektedir.
Yýllýk
Akýmlarýn ARMA modelleri
Çalýþmada
kullanýlan istasyonlara ait yýllýk akýmlarýn AR modellemesinde çizilen
korelagram ve kýsmi korelogramlar neticesinde, 1611 numaralý istasyon için
ARMA(0,1), 1612 ve 1622 numaralý istasyonlarda da kýsmi korelogramlarýn k=1
gecikme deðerinde önemli çýkmasý sebebiyle ARMA(1,1) modelleri muhtemel model
olarak seçilmiþtir. Her 3 istasyona ait yýllýk akým serilerinin ortalamasý,
varyansý ve zt serileri daha önce belirlenmiþti. Öngörülen ARMA
modellerine ait ve parametreleri, artýk
serilerin kareleri toplamý (S) minimum olacak þekilde bilgisayar yardýmýyla
hesaplanmýþ ve bu minimum S deðeri kullanýlarak artýk seri varyanslarý () belirlenmiþtir. Daha sonra 1611 numaralý istasyon
için seçilen modelin bir üst, 1612 ve 1622 numaralý istasyonlar için ise
seçilen modelin bir alt ve bir üst modelleri arasýnda AIC (Akaike Bilgi
Kriteri-Akaike Information Criterion) kullanýlarak bir kýyaslama yapýlmýþtýr.
Bunun için öncelikle 1611 numaralý istasyon için seçilen ARMA(0,1) modelinin
bir üst modeli olan ARMA(1,1) modeli için, 1612 ve 1622 numaralý istasyonlarda
ise seçilen ARMA(1,1) modelinin bir alt ve bir üst modeli olan ARMA(0,1) ve
ARMA(2,1) modelleri için minimum S deðerini veren model parametreleri ve artýk
seri varyanslarý (σε2)
bulunarak sonuçlar Tablo 7’de verilmiþtir.
Daha sonra her
model için AIC deðerleri elde edilerek en küçük AIC deðerini veren model o
istasyonun yýllýk ortalama akýmlarýný temsil eden en uygun ARMA(p,q) modeli
olarak seçilmiþtir (Tablo 8). Tablo 5’e göre en küçük AIC deðerini veren model
1611 numaralý istasyonda AR(0), 1612 numaralý istasyonda AR(1) ve 1622 numaralý
istasyonda ise AR(1) modelidir. Seçilen modellere ait artýk serilerin önemli
bir içsel baðýmlýlýðýnýn olup olmadýðý da
Porte Monteau
testi ile incelenmiþtir. Bunun için artýk serilerin korelogramý hesaplanmýþ,
Porte Monteau metodu kullanýlarak Q istatistikleri bulunmuþ ve bu deðer (L-p-q)
serbestlik derecesindeki, %95 olasýlýktaki deðeri ile
kýyaslanmýþtýr. εt artýk serilerinin normal daðýlýp daðýlmadýðý
da bu serilere ait çarpýklýk katsayýsý hesaplanarak kontrol edilmiþtir (Tablo
9).
Tablo 9’daki
sonuçlara göre her üç istasyon için bulunan Q deðerlerinin söz konusu L-p-q
deðerlerine göre bulunan deðerlerinden küçük
olduðu dolayýsý ile εt artýk serilerinin önemli bir içsel
baðýmlýlýðýnýn olmadýðý, dolayýsýyla baðýmsýz olduðu, ayrýca hesaplanan
çarpýklýk katsayýlarýna göre de artýk serilerin normal daðýldýðý sonucuna
varýlmýþtýr.
Bu
kontrollerden sonra yýllýk ortalama akýmlar için belirlenen ARMA(p,q)
modellerine ait ifadeler kullanýlarak 50 adet sentetik seri üretilmiþ ve
istatistiksel karakteristiklere ait güven aralýklarý bulunmuþtur (Tablo 10).
1611 ve 1612
numaralý istasyon için ARMA(1,1) ve 1622 numaralý istasyon için ARMA(2,1)
þeklinde belirlenen modellere ait korelogramlarýn kontrolü yapýlmýþ ve tarihi
korelogramlarýn %95 güven aralýklarý içinde olduðu belirlenmiþtir (Þekil 11-13).
Tablo 7. Seçilen muhtemel ARMA(p,q) modelleri ile bir alt ve bir
üst dereceli modellere ait ve parametreleri ve artýk
seri varyanslarý.
Table
7. and parameters, white noise
variances for
selected possible ARMA(p,q) models and one up and one down degree models.
Ýstasyon no |
ARMA(0,1) |
ARMA(1,1) |
ARMA(2,1) |
||||||||||
|
|
S |
σε2 |
|
|
S |
σε2 |
|
|
|
S |
σε2 |
|
1611 |
0.000 |
-0.662 |
283.07 |
7.258 |
0.988 |
0.761 |
67.07 |
1.720 |
0.498 |
0.447 |
-0.014 |
67.70 |
1.736 |
1612 |
|
|
|
|
0.990 |
0.848 |
37.40 |
0.959 |
0.912 |
0.066 |
0.674 |
39.27 |
1.007 |
1622 |
|
|
|
|
0.956 |
0.144 |
1.70 |
0.053 |
0.589 |
0.376 |
-0.363 |
1.43 |
0.044 |
Tablo 8. ARMA(p,q) modellerine ait AIC
deðerleri.
Table 8. AIC values of ARMA(p,q))
models.
Ýstasyon no |
AIC |
||
ARMA(0,1) |
ARMA(1,1) |
ARMA(2,1) |
|
1611 |
79.304 |
25.148 |
25.507 |
1612 |
|
2.369 |
6.269 |
1622 |
|
-89.955 |
-93.558 |
Tablo 9. ARMA(p,q) modelleri için
Porte Monteau ve normalite testi
sonuçlarý.
Table 9. Results of Porte Monteau and
normality tests for ARMA(p,q) models.
Ýstasyon no |
Q |
L-p |
|
γε |
γ |
1611 |
8.060 |
12-1-1=10 |
18.31 |
0.054 |
0.881 |
1612 |
6.990 |
12-1-1=10 |
18.31 |
0.237 |
0.881 |
1622 |
8.743 |
12-2-1=9 |
16.92 |
-0.769 |
0.961 |
Tablo 10. ARMA(p,q) modelleri için
tarihi serinin istatistiksel karakteristikleri ve güven limitleri.
Table 10. %95 confidence intervals and
statistical characteristics of historical series for ARMA(p,q).
Ýstasyon no |
Ortalamanýn
güven aralýðý |
Tarihi seriye
ait ortalama |
Standart
sapmanýn güven aralýðý |
Tarihi seriye ait standart
sapma |
Çarpýklýðýn
güven aralýðý |
Tarihi seriye ait çarpýklýk |
|||
Alt limit |
Üst limit |
Alt limit |
Üst limit |
Alt limit |
Üst limit |
||||
1611 |
1.530 |
5.633 |
3.626 |
1.105 |
2.980 |
1.236 |
-0.600 |
0.688 |
-0.075 |
1612 |
1.128 |
3.149 |
2.394 |
0.344 |
1.720 |
0.990 |
-0.850 |
0.760 |
0.232 |
1622 |
0.431 |
1.750 |
1.021 |
0.177 |
0.952 |
0.267 |
-0.798 |
0.956 |
0.698 |
Þekil 11. ARMA(1,1) modeli için 1611
numaralý istasyona ait tarihi korelogram ve %95 güven aralýðý.
Figure 11. Historical correlogram and
%95 confidence interval of gauging station with the number of 1611 for
ARMA(1,1) model.
Þekil 12. ARMA(1,1) modeli için 1612
numaralý istasyona ait tarihi korelogram ve %95 güven aralýðý.
Figure
12. Historical correlogram and %95 confidence interval of gauging station with
the number of 1612 for ARMA(1,1).
Þekil 13. ARMA(2,1) modeli için 1622
numaralý istasyona ait tarihi korelogram ve %95 güven aralýðý.
Figure
13. Historical correlogram and %95 confidence interval of gauging station with
the number of 1622 for ARMA(2,1) model.
Korelogramlar incelendiðinde,
her üç istasyona ait tarihi korelogramlarýn %95 güven limitleri içinde kaldýðý
görülmektedir. 1611 numaralý istasyon için k=12, 1622 numaralý istasyon için
ise k=4 gecikme deðerinde tarihi korelogram güven limitlerinin dýþýna
çýkmýþtýr. Ancak bu durum kabul edilebilir sýnýrlar içinde kalmaktadýr (12α=120.05≈1).
Yapýlan bütün kontroller sonucunda üç
akým gözlem istasyonu için belirlenen ARMA(p,q) modellerine ait matematiksel
ifadeler aþaðýda verilmiþtir:
1611 numaralý istasyon için
ARMA(1,1) modeli
(14)
1612 numaralý istasyon için ARMA(1,1)
modeli
(15)
1622 numaralý istasyon için ARMA(2,1)
modeli
16)
SONUÇLAR
Bu çalýþmada nehir akýmlarýnýn
stokastik modellemesinde yaygýn olarak kullanýlan modellerden biri olan AR(p)
ve ARMA(p,q) modellerinin metodolojisine ve Orta Anadolu Kapalý Havzasýnda yer
alan üç istasyona ait yýllýk ortalama akým serilerine uygulanmasýna yer
verilmiþtir. Gerekli tüm kontroller yapýlarak akým serilerini temsil eden
modellere karar verildikten sonra sentetik seriler üretilmiþ ve kurulan
modellerin, tarihi seriye ait istatistiksel karakteristikleri muhafaza ettiði
gösterilmiþtir. Bütün bu yapýlan analizler sonucunda 1611, 1612 ve 1622
numaralý akým gözlem istasyonlarýna ait yýllýk ortalama akýmlarýný temsil eden
en uygun otoregressif modelin her üç istasyonda da AR(1) modeli olduðu, en
uygun otoregressif hareketli ortalama modelinin ise 1611 ve 1612 numaralý
istasyon için ARMA(1,1), 1622 numaralý istasyon için ise ARMA(2,1) olduðuna
karar verilmiþtir. Elde edilen bu model Orta Anadolu Kapalý Havzasý’ndaki üç
nehrin yýllýk ortalama akým tahminlerinde kullanýlabilir.
KAYNAKLAR
Bayazýt,
M., 1998, Hidrolojik Modeller, ÝTÜ Ýnþaat Fakültesi Matbaasý, Ýstanbul
Box, G. E. P.
and Jenkins; G. M., 1970, Time Series Analysis, Forecasting and Control,
Holden-Day, San Francisco
Kahya, E.,
Karabörk, Ç. ve Kalaycý, S., 1998, Yeþilýrmak
Havzasýnda ARIMA ve Çok Deðiþkenli Stokastik Modelleme Uygulamalarý, II Uluslar
Hidrometeoroloji Sempozyumu, 195-203, 18-20 Kasým, Ankara
Karabörk, Ç.,
1997, Yýllýk ve Aylýk Akýmlarýn Stokastik Modellemesi, Yüksek Lisans Tezi,
Selçuk Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Konya, Türkiye
Karabörk, Ç.
ve Kahya, E., 1998, Göksu Nehrinin Yýllýk ve Aylýk Akýmlarýnýn Stokastik
Modellemesi, S. Ü. Müh.-Mim. Fak.Derg., c. 13, s. 1, Konya
Karabörk , Ç,
ve Kahya, E., 1999, Multivariate
Stochastic Modeling of Monthly Streamflow of Rivers in the Sakarya Basin, Turk. J. Engin. Environ. Sci., 23, 133-148
Merzi, N.,
Usul, N. ve Usul, G., 1995, Çoruh Havzasý’nda Oltu Nehrinin (2323 Numaralý Ýstasyonun) Aylýk Akýmlarýnýn
Stokastik Modellemesi, Cilt 6, Sayý 4
Nguyen, V.T.V.
and Rouselle, J., 1981, A Stochastic Model For the Time Distibution of Hourly
Rainfall Depth, Water Resources Research 17:399-409
Özçelik, C. ve Benzeden, E., 2004, Göl Seviyelerinin Matematik Modelleri,
IV Ulusal Hidroloji Kongresi, 247-259, Ýstanbul
Salas, J. D.
Delleur, J. W., Yevjevich, V., Lane, W. L., 1980, Applied Modelling of
Hydrologic Time Series, Water Resources Publications, Colerado
Salas, J.D.
and Obeysekera, J.T.B., 1982, ARMA Model Identification of Hydrologic Time
Series, Water Resources Research 18:1011-1021
Þarlak, N. ve Þorman, Ü., 2004, Otoregresif Zaman Serileri Modelleri
Parametrelerinin Yeni Bir Metotla (MML) Elde Edilmesi ve Maksimum Olabilirlik
Metodu Ýle Karþýlaþtýrýlmasý Uygulama: Kýzýlýrmak Havzasý, IV Ulusal Hidroloji
Kongresi, 235-245, Ýstanbul
Te, W. G. and
Singh, V.P., 1994, An Autocorrelation Function Method for Estimation Parameters
of Autoregressive Models, Water Resources Management 32:33-56
Yiðit, U.,
1998, Stochastic Modeling of Monthly Flows of Ankara Creek in Sakarya Basin,
Yüksek Lisans Tezi, ODTÜ Fen Bilimleri Enstitüsü, Ankara, Türkiye
Yücel,
A. ve Topaloðlu, F., 1999, Adana Ýli Uzun Yýllýk (1929-1990) Günlük Minimum,
Ortalama ve Maksimum Sýcaklýk Verilerinin Zaman Serisi Analizi Ýle Ýncelenmesi,
Turkish Journal of Agriculture And Forestry 23, Ek Sayý 4, 863-868, Tübitak
Yürekli, K. and Öztürk, F.,
2003, Stochastic Modeling of Annual
Maximum and MinimumStreamflow of Kelkit Stream, Water International,
Volume 28, Number 4, Pages 433–441
Madde Ölçümleri
Metrics powered by PLOS ALM
Refback'ler
- Åžu halde refbacks yoktur.
Telif Hakkı (c)
Tarayan Veri Tabanları