DEPREM BÖLGESİNDEKİ BAZI ÜLKELERDE EŞDEĞER DEPREM YÜKÜ METODUNUN KARŞILAŞTIRILMASI
Öz
Deprem hareketinin yapılar üzerinde yıkıcı bir etkisi bulunmaktadır. Bu etkinin yapıların tasarımı sırasında gerçeğe en yakın şekli ile hesap edilmesi ve tasarımın buna göre yapılması toplumun can güvenliği açısından çok büyük önem arz etmektedir.
Deprem hareketinin yapıya etkisinin hesaplanması için bir çok metot bulunmaktadır. Bu metotlar içerisinde en sade, en anlaşılır ve uygulaması en kolay olan metot Eş Değer Deprem Yükü Metodudur. Eş Değer Deprem Yükü Metodu genel olarak yapıya deprem esnasında etki edecek yatay yükün belirli katsayılar yardımı ile hesaplanmasına dayanmaktadır. Yapıların deprem sırasındaki karmaşık davranışını basite indirgemek için kullanılan bazı katsayılar geliştirilmiştir. Kullanılan katsayılar her ülke için değişmektedir.
Bu çalışmada ülkemiz yönetmeliğinde yer alan Eş Değer Deprem Yükü Metodunun farklı ülkelerdeki Eş Değer Deprem Yükü Metotları ile kıyaslanması yapılmıştır. Yapılan çalışmada ağırlığı ve bazı özellikleri bilinen bir yapıya etki edecek taban kesme kuvvetleri hesaplanarak karşılaştırılmıştır. Analizlerde sonlu elemanlar metodu kullanılmıştır.
Anahtar Kelimeler
Tam Metin:
PDFReferanslar
Deprem Bölgelerinde Yapılacak Yapılar Hakkında Yönetmelik, 2007, Bayındırlık veİskan Bakanlığı, Ankara.
Eurocode – 8: Design Of Structures For Earthquake Resistance – Part1 :General Rules, Seismic Actions And Rules For Buildings, 2004, European Commitee For Standardization, Brussels.
IS 1893 – 1:Criteria For Earthquake Resistant Design Of Structures, Part 1: General Provisions And
Buildings, 2002, Boreau Of Indian Standards, New Delhi.
Standard 2800: Iranian Code Of Practice For Seismic Resistant Design Of Buildings,2007, Ministry Of HousingAnd Urban Development, Tehran.
NZS 4203:1992: General Structural Design And Design Loadings For Buildings, 1992,Stadards Association Of New Zealand, Wellington.
EAK2000: Greek Code For Seismic Resistant Structures, 2000, Environment Planning And Public Works, Athens.
Ünal A., 2012, TDY – 2007’ ye Göre Tasarlanmamış Betonarme Çerçevelerin Düzlem Dışı Perde
Duvarla Güçlendirilmesi, Yüksek Lisans Tezi, Selçuk Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Konya
Küçük, D., 2006, Deprem zararlarını azaltma çalışmalarında mimarlık eğitiminin yeri, Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Ankara, 148.
Celep Z. ve Kumbasar N., 2000, Deprem Mühendisliğine Giriş ve Depreme Dayanıklı Yapı Tasarımı, Beta Dağıtım, İstanbul.
Tekince Ö., 2015, Betonarme Binalarda Doğrusal Analiz Yöntemlerinin TDY – 2007 ve EC – 8’ e Göre Karşılaştırılması, Yüksek Lisans Tezi, İstanbul Teknik Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
Taşkın T., 2012, Çok Katlı Bir Betonarme Yapının Farklı Ülke Yönetmeliklerine Göre Tasarımı, Yüksek Lisans Tezi, İstanbul Teknik Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
Naimi A., 2010, Türkiye ve İran Deprem Yönetmeliklerinin Eşdeğer Deprem Yükü Yöntemi Açısından Karşılaştırılması, Yüksek Lisans Tezi, KATÜ, Fen Bilimleri Enstitüsü, Trabzon.
Madde Ölçümleri
Metrics powered by PLOS ALM
Refback'ler
Telif Hakkı (c) 2019 Selçuk Üniversitesi Mühendislik, Bilim ve Teknoloji Dergisi
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-ShareAlike 4.0 International License.
Tarayan Veri Tabanları
.gif)
